Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

асвянчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвянчэ́нне
Р. асвянчэ́ння
Д. асвянчэ́нню
В. асвянчэ́нне
Т. асвянчэ́ннем
М. асвянчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

асвятле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвятле́нне
Р. асвятле́ння
Д. асвятле́нню
В. асвятле́нне
Т. асвятле́ннем
М. асвятле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвятлё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвятлё́ны асвятлё́ная асвятлё́нае асвятлё́ныя
Р. асвятлё́нага асвятлё́най
асвятлё́нае
асвятлё́нага асвятлё́ных
Д. асвятлё́наму асвятлё́най асвятлё́наму асвятлё́ным
В. асвятлё́ны (неадуш.)
асвятлё́нага (адуш.)
асвятлё́ную асвятлё́нае асвятлё́ныя (неадуш.)
асвятлё́ных (адуш.)
Т. асвятлё́ным асвятлё́най
асвятлё́наю
асвятлё́ным асвятлё́нымі
М. асвятлё́ным асвятлё́най асвятлё́ным асвятлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асвятлё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвятлё́ны асвятлё́ная асвятлё́нае асвятлё́ныя
Р. асвятлё́нага асвятлё́най
асвятлё́нае
асвятлё́нага асвятлё́ных
Д. асвятлё́наму асвятлё́най асвятлё́наму асвятлё́ным
В. асвятлё́ны (неадуш.)
асвятлё́нага (адуш.)
асвятлё́ную асвятлё́нае асвятлё́ныя (неадуш.)
асвятлё́ных (адуш.)
Т. асвятлё́ным асвятлё́най
асвятлё́наю
асвятлё́ным асвятлё́нымі
М. асвятлё́ным асвятлё́най асвятлё́ным асвятлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асвятлі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асве́тліцца асве́тляцца
Прошлы час
м. асвятлі́ўся асвятлі́ліся
ж. асвятлі́лася
н. асвятлі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвятлі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвятлю́ асве́тлім
асвятлі́м
2-я ас. асве́тліш
асвятлі́ш
асве́тліце
асветліце́
3-я ас. асве́тліць
асвятлі́ць
асве́тляць
асвятля́ць
Прошлы час
м. асвятлі́ў асвятлі́лі
ж. асвятлі́ла
н. асвятлі́ла
Загадны лад
2-я ас. асвятлі́ асвятлі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асвятлі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвятля́емы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвятля́емы асвятля́емая асвятля́емае асвятля́емыя
Р. асвятля́емага асвятля́емай
асвятля́емае
асвятля́емага асвятля́емых
Д. асвятля́емаму асвятля́емай асвятля́емаму асвятля́емым
В. асвятля́емы
асвятля́емага
асвятля́емую асвятля́емае асвятля́емыя
Т. асвятля́емым асвятля́емай
асвятля́емаю
асвятля́емым асвятля́емымі
М. асвятля́емым асвятля́емай асвятля́емым асвятля́емых

асвятля́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асвятля́льнасць
Р. асвятля́льнасці
Д. асвятля́льнасці
В. асвятля́льнасць
Т. асвятля́льнасцю
М. асвятля́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

асвятля́льнік

‘спецыяліст’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асвятля́льнік асвятля́льнікі
Р. асвятля́льніка асвятля́льнікаў
Д. асвятля́льніку асвятля́льнікам
В. асвятля́льніка асвятля́льнікаў
Т. асвятля́льнікам асвятля́льнікамі
М. асвятля́льніку асвятля́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвятля́льнік

‘свяцільня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асвятля́льнік асвятля́льнікі
Р. асвятля́льніка асвятля́льнікаў
Д. асвятля́льніку асвятля́льнікам
В. асвятля́льнік асвятля́льнікі
Т. асвятля́льнікам асвятля́льнікамі
М. асвятля́льніку асвятля́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.