асвіста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асвіста́ны
асві́станы |
асвіста́ная
асві́станая |
асвіста́нае
асві́станае |
асвіста́ныя
асві́станыя |
| Р. |
асвіста́нага
асві́станага |
асвіста́най
асвіста́нае
асві́станай
асві́станае |
асвіста́нага
асві́станага |
асвіста́ных
асві́станых |
| Д. |
асвіста́наму
асві́станаму |
асвіста́най
асві́станай |
асвіста́наму
асві́станаму |
асвіста́ным
асві́станым |
| В. |
асвіста́ны
асвіста́нага
асві́станы
асві́станага |
асвіста́ную
асві́станую |
асвіста́нае
асві́станае |
асвіста́ныя
асвіста́ных
асві́станыя
асві́станых |
| Т. |
асвіста́ным
асві́станым |
асвіста́най
асвіста́наю
асві́станай
асві́станаю |
асвіста́ным
асві́станым |
асвіста́нымі
асві́станымі |
| М. |
асвіста́ным
асві́станым |
асвіста́най
асві́станай |
асвіста́ным
асві́станым |
асвіста́ных
асві́станых |
Кароткая форма: асвіста́на
асві́стана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асвіста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асвішчу́ |
асві́шчам |
| 2-я ас. |
асві́шчаш |
асві́шчаце |
| 3-я ас. |
асві́шча |
асві́шчуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асвіста́ў |
асвіста́лі |
| ж. |
асвіста́ла |
| н. |
асвіста́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
асвішчы́ |
асвішчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
асвіста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асві́стванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асві́стванне |
асві́стванні |
| Р. |
асві́ствання |
асві́стванняў |
| Д. |
асві́стванню |
асві́стванням |
| В. |
асві́стванне |
асві́стванні |
| Т. |
асві́стваннем |
асві́стваннямі |
| М. |
асві́стванні |
асві́стваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
асві́стваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асві́стваю |
асві́стваем |
| 2-я ас. |
асві́стваеш |
асві́стваеце |
| 3-я ас. |
асві́ствае |
асві́стваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асві́стваў |
асві́ствалі |
| ж. |
асві́ствала |
| н. |
асві́ствала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
асві́ствай |
асві́ствайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
асві́стваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асво́енасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асво́енасць |
| Р. |
асво́енасці |
| Д. |
асво́енасці |
| В. |
асво́енасць |
| Т. |
асво́енасцю |
| М. |
асво́енасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
асво́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асво́ены |
асво́еная |
асво́енае |
асво́еныя |
| Р. |
асво́енага |
асво́енай
асво́енае |
асво́енага |
асво́еных |
| Д. |
асво́енаму |
асво́енай |
асво́енаму |
асво́еным |
| В. |
асво́ены (неадуш.)
асво́енага (адуш.) |
асво́еную |
асво́енае |
асво́еныя (неадуш.)
асво́еных (адуш.) |
| Т. |
асво́еным |
асво́енай
асво́енаю |
асво́еным |
асво́енымі |
| М. |
асво́еным |
асво́енай |
асво́еным |
асво́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асво́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асво́ены |
асво́еная |
асво́енае |
асво́еныя |
| Р. |
асво́енага |
асво́енай
асво́енае |
асво́енага |
асво́еных |
| Д. |
асво́енаму |
асво́енай |
асво́енаму |
асво́еным |
| В. |
асво́ены (неадуш.)
асво́енага (адуш.) |
асво́еную |
асво́енае |
асво́еныя (неадуш.)
асво́еных (адуш.) |
| Т. |
асво́еным |
асво́енай
асво́енаю |
асво́еным |
асво́енымі |
| М. |
асво́еным |
асво́енай |
асво́еным |
асво́еных |
Кароткая форма: асво́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асво́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асво́юся |
асво́імся |
| 2-я ас. |
асво́ішся |
асво́іцеся |
| 3-я ас. |
асво́іцца |
асво́яцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асво́іўся |
асво́іліся |
| ж. |
асво́ілася |
| н. |
асво́ілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
асво́йся |
асво́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
асво́іўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асво́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асво́ю |
асво́ім |
| 2-я ас. |
асво́іш |
асво́іце |
| 3-я ас. |
асво́іць |
асво́яць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
асво́іў |
асво́ілі |
| ж. |
асво́іла |
| н. |
асво́іла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
асво́й |
асво́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
асво́іўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асво́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асво́йванне |
| Р. |
асво́йвання |
| Д. |
асво́йванню |
| В. |
асво́йванне |
| Т. |
асво́йваннем |
| М. |
асво́йванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.