асвіста́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвіста́ны
асві́станы		 асвіста́ная
асві́станая		 асвіста́нае
асві́станае		 асвіста́ныя
асві́станыя
Р. асвіста́нага
асві́станага		 асвіста́най
асвіста́нае
асві́станай
асві́станае		 асвіста́нага
асві́станага		 асвіста́ных
асві́станых
Д. асвіста́наму
асві́станаму		 асвіста́най
асві́станай		 асвіста́наму
асві́станаму		 асвіста́ным
асві́станым
В. асвіста́ны
асвіста́нага
асві́станы
асві́станага		 асвіста́ную
асві́станую		 асвіста́нае
асві́станае		 асвіста́ныя
асвіста́ных
асві́станыя
асві́станых
Т. асвіста́ным
асві́станым		 асвіста́най
асвіста́наю
асві́станай
асві́станаю		 асвіста́ным
асві́станым		 асвіста́нымі
асві́станымі
М. асвіста́ным
асві́станым		 асвіста́най
асві́станай		 асвіста́ным
асві́станым		 асвіста́ных
асві́станых

Кароткая форма: асвіста́на
асві́стана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)