асві́стванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асві́стванне | асві́стванні | |
| асві́ствання | асві́стванняў | |
| асві́стванню | асві́стванням | |
| асві́стванне | асві́стванні | |
| асві́стваннем | асві́стваннямі | |
| асві́стванні | асві́стваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)