Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

асве́дчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́дчаны асве́дчаная асве́дчанае асве́дчаныя
Р. асве́дчанага асве́дчанай
асве́дчанае		 асве́дчанага асве́дчаных
Д. асве́дчанаму асве́дчанай асве́дчанаму асве́дчаным
В. асве́дчаны (неадуш.)
асве́дчанага (адуш.)		 асве́дчаную асве́дчанае асве́дчаныя (неадуш.)
асве́дчаных (адуш.)
Т. асве́дчаным асве́дчанай
асве́дчанаю		 асве́дчаным асве́дчанымі
М. асве́дчаным асве́дчанай асве́дчаным асве́дчаных

Крыніцы: piskunou2012.

асве́дчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́дчаны асве́дчаная асве́дчанае асве́дчаныя
Р. асве́дчанага асве́дчанай
асве́дчанае		 асве́дчанага асве́дчаных
Д. асве́дчанаму асве́дчанай асве́дчанаму асве́дчаным
В. асве́дчаны (неадуш.)
асве́дчанага (адуш.)		 асве́дчаную асве́дчанае асве́дчаныя (неадуш.)
асве́дчаных (адуш.)
Т. асве́дчаным асве́дчанай
асве́дчанаю		 асве́дчаным асве́дчанымі
М. асве́дчаным асве́дчанай асве́дчаным асве́дчаных

Крыніцы: piskunou2012.

асве́дчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асве́дчу асве́дчым
2-я ас. асве́дчыш асве́дчыце
3-я ас. асве́дчыць асве́дчаць
Прошлы час
м. асве́дчыў асве́дчылі
ж. асве́дчыла
н. асве́дчыла
Загадны лад
2-я ас. асве́дчы асве́дчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час асве́дчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

асвежава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвежава́ны асвежава́ная асвежава́нае асвежава́ныя
Р. асвежава́нага асвежава́най
асвежава́нае		 асвежава́нага асвежава́ных
Д. асвежава́наму асвежава́най асвежава́наму асвежава́ным
В. асвежава́ны (неадуш.)
асвежава́нага (адуш.)		 асвежава́ную асвежава́нае асвежава́ныя (неадуш.)
асвежава́ных (адуш.)
Т. асвежава́ным асвежава́най
асвежава́наю		 асвежава́ным асвежава́нымі
М. асвежава́ным асвежава́най асвежава́ным асвежава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асвежава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвежава́ны асвежава́ная асвежава́нае асвежава́ныя
Р. асвежава́нага асвежава́най
асвежава́нае		 асвежава́нага асвежава́ных
Д. асвежава́наму асвежава́най асвежава́наму асвежава́ным
В. асвежава́ны (неадуш.)
асвежава́нага (адуш.)		 асвежава́ную асвежава́нае асвежава́ныя (неадуш.)
асвежава́ных (адуш.)
Т. асвежава́ным асвежава́най
асвежава́наю		 асвежава́ным асвежава́нымі
М. асвежава́ным асвежава́най асвежава́ным асвежава́ных

Кароткая форма: асвежава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асвежава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвяжу́ю асвяжу́ем
2-я ас. асвяжу́еш асвяжу́еце
3-я ас. асвяжу́е асвяжу́юць
Прошлы час
м. асвежава́ў асвежава́лі
ж. асвежава́ла
н. асвежава́ла
Загадны лад
2-я ас. асвяжу́й асвяжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асвежава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асве́жана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асве́жана - -

асве́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́жаны асве́жаная асве́жанае асве́жаныя
Р. асве́жанага асве́жанай
асве́жанае		 асве́жанага асве́жаных
Д. асве́жанаму асве́жанай асве́жанаму асве́жаным
В. асве́жаны (неадуш.)
асве́жанага (адуш.)		 асве́жаную асве́жанае асве́жаныя (неадуш.)
асве́жаных (адуш.)
Т. асве́жаным асве́жанай
асве́жанаю		 асве́жаным асве́жанымі
М. асве́жаным асве́жанай асве́жаным асве́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

асве́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́жаны асве́жаная асве́жанае асве́жаныя
Р. асве́жанага асве́жанай
асве́жанае		 асве́жанага асве́жаных
Д. асве́жанаму асве́жанай асве́жанаму асве́жаным
В. асве́жаны (неадуш.)
асве́жанага (адуш.)		 асве́жаную асве́жанае асве́жаныя (неадуш.)
асве́жаных (адуш.)
Т. асве́жаным асве́жанай
асве́жанаю		 асве́жаным асве́жанымі
М. асве́жаным асве́жанай асве́жаным асве́жаных

Кароткая форма: асве́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Асве́іца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Асве́іца
Р. Асве́іцы
Д. Асве́іцы
В. Асве́іцу
Т. Асве́іцай
Асве́іцаю
М. Асве́іцы