асве́дчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асве́дчу асве́дчым
2-я ас. асве́дчыш асве́дчыце
3-я ас. асве́дчыць асве́дчаць
Прошлы час
м. асве́дчыў асве́дчылі
ж. асве́дчыла
н. асве́дчыла
Загадны лад
2-я ас. асве́дчы асве́дчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час асве́дчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)