асаланцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асаланцава́нне |
асаланцава́нні |
| Р. |
асаланцава́ння |
асаланцава́нняў |
| Д. |
асаланцава́нню |
асаланцава́нням |
| В. |
асаланцава́нне |
асаланцава́нні |
| Т. |
асаланцава́ннем |
асаланцава́ннямі |
| М. |
асаланцава́нні |
асаланцава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
асаланчакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асаланчакава́нне |
асаланчакава́нні |
| Р. |
асаланчакава́ння |
асаланчакава́нняў |
| Д. |
асаланчакава́нню |
асаланчакава́нням |
| В. |
асаланчакава́нне |
асаланчакава́нні |
| Т. |
асаланчакава́ннем |
асаланчакава́ннямі |
| М. |
асаланчакава́нні |
асаланчакава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
асалапе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асалапе́ю |
асалапе́ем |
| 2-я ас. |
асалапе́еш |
асалапе́еце |
| 3-я ас. |
асалапе́е |
асалапе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асалапе́ў |
асалапе́лі |
| ж. |
асалапе́ла |
| н. |
асалапе́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асалапе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аса́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аса́лены |
аса́леная |
аса́ленае |
аса́леныя |
| Р. |
аса́ленага |
аса́ленай аса́ленае |
аса́ленага |
аса́леных |
| Д. |
аса́ленаму |
аса́ленай |
аса́ленаму |
аса́леным |
| В. |
аса́лены (неадуш.) аса́ленага (адуш.) |
аса́леную |
аса́ленае |
аса́леныя (неадуш.) аса́леных (адуш.) |
| Т. |
аса́леным |
аса́ленай аса́ленаю |
аса́леным |
аса́ленымі |
| М. |
аса́леным |
аса́ленай |
аса́леным |
аса́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аса́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аса́ліцца |
аса́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
аса́ліўся |
аса́ліліся |
| ж. |
аса́лілася |
| н. |
аса́лілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аса́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аса́ліць
‘зашмальцаваць, запэцкаць чым-небудзь тлустым што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аса́лю |
аса́лім |
| 2-я ас. |
аса́ліш |
аса́ліце |
| 3-я ас. |
аса́ліць |
аса́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
аса́ліў |
аса́лілі |
| ж. |
аса́ліла |
| н. |
аса́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аса́ль |
аса́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аса́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
асало́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асало́да |
| Р. |
асало́ды |
| Д. |
асало́дзе |
| В. |
асало́ду |
| Т. |
асало́дай асало́даю |
| М. |
асало́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асало́джвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асало́джвальнік |
| Р. |
асало́джвальніка |
| Д. |
асало́джвальніку |
| В. |
асало́джвальнік |
| Т. |
асало́джвальнікам |
| М. |
асало́джвальніку |
Крыніцы:
piskunou2012.