Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -

парэ́ччына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	парэ́ччына	парэ́ччыны
Р.	парэ́ччыны	парэ́ччын
Д.	парэ́ччыне	парэ́ччынам
В.	парэ́ччыну	парэ́ччыны
Т.	парэ́ччынай парэ́ччынаю	парэ́ччынамі
М.	парэ́ччыне	парэ́ччынах

Крыніцы: piskunou2012.

парэяза́ўр

‘вымерлы паўзун’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	парэяза́ўр	парэяза́ўры
Р.	парэяза́ўра	парэяза́ўраў
Д.	парэяза́ўру	парэяза́ўрам
В.	парэяза́ўра	парэяза́ўраў
Т.	парэяза́ўрам	парэяза́ўрамі
М.	парэяза́ўры	парэяза́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.