Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ці́ўнавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ці́ўнавічы
Р. Ці́ўнавіч
Ці́ўнавічаў
Д. Ці́ўнавічам
В. Ці́ўнавічы
Т. Ці́ўнавічамі
М. Ці́ўнавічах

ціў-ці́ў

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́ха

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ці́ха цішэ́й найцішэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ціхаакія́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхаакія́нскі ціхаакія́нская ціхаакія́нскае ціхаакія́нскія
Р. ціхаакія́нскага ціхаакія́нскай
ціхаакія́нскае
ціхаакія́нскага ціхаакія́нскіх
Д. ціхаакія́нскаму ціхаакія́нскай ціхаакія́нскаму ціхаакія́нскім
В. ціхаакія́нскі (неадуш.)
ціхаакія́нскага (адуш.)
ціхаакія́нскую ціхаакія́нскае ціхаакія́нскія (неадуш.)
ціхаакія́нскіх (адуш.)
Т. ціхаакія́нскім ціхаакія́нскай
ціхаакія́нскаю
ціхаакія́нскім ціхаакія́нскімі
М. ціхаакія́нскім ціхаакія́нскай ціхаакія́нскім ціхаакія́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ціхабру́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхабру́йны ціхабру́йная ціхабру́йнае ціхабру́йныя
Р. ціхабру́йнага ціхабру́йнай
ціхабру́йнае
ціхабру́йнага ціхабру́йных
Д. ціхабру́йнаму ціхабру́йнай ціхабру́йнаму ціхабру́йным
В. ціхабру́йны (неадуш.)
ціхабру́йнага (адуш.)
ціхабру́йную ціхабру́йнае ціхабру́йныя (неадуш.)
ціхабру́йных (адуш.)
Т. ціхабру́йным ціхабру́йнай
ціхабру́йнаю
ціхабру́йным ціхабру́йнымі
М. ціхабру́йным ціхабру́йнай ціхабру́йным ціхабру́йных

Крыніцы: piskunou2012.

ціхава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ціхава́та - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ціхава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхава́ты ціхава́тая ціхава́тае ціхава́тыя
Р. ціхава́тага ціхава́тай
ціхава́тае
ціхава́тага ціхава́тых
Д. ціхава́таму ціхава́тай ціхава́таму ціхава́тым
В. ціхава́ты (неадуш.)
ціхава́тага (адуш.)
ціхава́тую ціхава́тае ціхава́тыя (неадуш.)
ціхава́тых (адуш.)
Т. ціхава́тым ціхава́тай
ціхава́таю
ціхава́тым ціхава́тымі
М. ціхава́тым ціхава́тай ціхава́тым ціхава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ціхаве́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціхаве́йны ціхаве́йная ціхаве́йнае ціхаве́йныя
Р. ціхаве́йнага ціхаве́йнай
ціхаве́йнае
ціхаве́йнага ціхаве́йных
Д. ціхаве́йнаму ціхаве́йнай ціхаве́йнаму ціхаве́йным
В. ціхаве́йны (неадуш.)
ціхаве́йнага (адуш.)
ціхаве́йную ціхаве́йнае ціхаве́йныя (неадуш.)
ціхаве́йных (адуш.)
Т. ціхаве́йным ціхаве́йнай
ціхаве́йнаю
ціхаве́йным ціхаве́йнымі
М. ціхаве́йным ціхаве́йнай ціхаве́йным ціхаве́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ціхаво́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ціхаво́ддзе
Р. ціхаво́ддзя
Д. ціхаво́ддзю
В. ціхаво́ддзе
Т. ціхаво́ддзем
М. ціхаво́ддзі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ціхаво́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ціхаво́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.