Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сінкрэты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сінкрэты́зм
Р. сінкрэты́зму
Д. сінкрэты́зму
В. сінкрэты́зм
Т. сінкрэты́змам
М. сінкрэты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінкрэты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінкрэты́ст сінкрэты́сты
Р. сінкрэты́ста сінкрэты́стаў
Д. сінкрэты́сту сінкрэты́стам
В. сінкрэты́ста сінкрэты́стаў
Т. сінкрэты́стам сінкрэты́стамі
М. сінкрэты́сце сінкрэты́стах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

сінкрэты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сінкрэты́чна сінкрэты́чней -

сінкрэты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сінкрэты́чнасць
Р. сінкрэты́чнасці
Д. сінкрэты́чнасці
В. сінкрэты́чнасць
Т. сінкрэты́чнасцю
М. сінкрэты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сінкрэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінкрэты́чны сінкрэты́чная сінкрэты́чнае сінкрэты́чныя
Р. сінкрэты́чнага сінкрэты́чнай
сінкрэты́чнае		 сінкрэты́чнага сінкрэты́чных
Д. сінкрэты́чнаму сінкрэты́чнай сінкрэты́чнаму сінкрэты́чным
В. сінкрэты́чны (неадуш.)
сінкрэты́чнага (адуш.)		 сінкрэты́чную сінкрэты́чнае сінкрэты́чныя (неадуш.)
сінкрэты́чных (адуш.)
Т. сінкрэты́чным сінкрэты́чнай
сінкрэты́чнаю		 сінкрэты́чным сінкрэты́чнымі
М. сінкрэты́чным сінкрэты́чнай сінкрэты́чным сінкрэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіно́вія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сіно́вія
Р. сіно́віі
Д. сіно́віі
В. сіно́вію
Т. сіно́віяй
сіно́віяю
М. сіно́віі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сіно́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіно́д сіно́ды
Р. сіно́да сіно́даў
Д. сіно́ду сіно́дам
В. сіно́д сіно́ды
Т. сіно́дам сіно́дамі
М. сіно́дзе сіно́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіно́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіно́давы сіно́давая сіно́давае сіно́давыя
Р. сіно́давага сіно́давай
сіно́давае		 сіно́давага сіно́давых
Д. сіно́даваму сіно́давай сіно́даваму сіно́давым
В. сіно́давы (неадуш.)
сіно́давага (адуш.)		 сіно́давую сіно́давае сіно́давыя (неадуш.)
сіно́давых (адуш.)
Т. сіно́давым сіно́давай
сіно́даваю		 сіно́давым сіно́давымі
М. сіно́давым сіно́давай сіно́давым сіно́давых

Крыніцы: piskunou2012.

сіно́дзік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіно́дзік сіно́дзікі
Р. сіно́дзіка сіно́дзікаў
Д. сіно́дзіку сіно́дзікам
В. сіно́дзік сіно́дзікі
Т. сіно́дзікам сіно́дзікамі
М. сіно́дзіку сіно́дзіках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіно́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіно́дскі сіно́дская сіно́дскае сіно́дскія
Р. сіно́дскага сіно́дскай
сіно́дскае		 сіно́дскага сіно́дскіх
Д. сіно́дскаму сіно́дскай сіно́дскаму сіно́дскім
В. сіно́дскі (неадуш.)
сіно́дскага (адуш.)		 сіно́дскую сіно́дскае сіно́дскія (неадуш.)
сіно́дскіх (адуш.)
Т. сіно́дскім сіно́дскай
сіно́дскаю		 сіно́дскім сіно́дскімі
М. сіно́дскім сіно́дскай сіно́дскім сіно́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.