Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дво́р-Глу́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Дво́р-Пярэ́сіка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Дво́р-Пярэ́сіка
Р.	Дво́р-Пярэ́сікі
Д.	Дво́р-Пярэ́сіцы
В.	Дво́р-Пярэ́сіку
Т.	Дво́р-Пярэ́сікай Дво́р-Пярэ́сікаю
М.	Дво́р-Пярэ́сіцы

Дво́р-Са́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

двуадзі́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двуадзі́ны	двуадзі́ная	двуадзі́нае	двуадзі́ныя
Р.	двуадзі́нага	двуадзі́най двуадзі́нае	двуадзі́нага	двуадзі́ных
Д.	двуадзі́наму	двуадзі́най	двуадзі́наму	двуадзі́ным
В.	двуадзі́ны (неадуш.) двуадзі́нага (адуш.)	двуадзі́ную	двуадзі́нае	двуадзі́ныя (неадуш.) двуадзі́ных (адуш.)
Т.	двуадзі́ным	двуадзі́най двуадзі́наю	двуадзі́ным	двуадзі́нымі
М.	двуадзі́ным	двуадзі́най	двуадзі́ным	двуадзі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

двубо́кі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двубо́кі	двубо́кая	двубо́кае	двубо́кія
Р.	двубо́кага	двубо́кай двубо́кае	двубо́кага	двубо́кіх
Д.	двубо́каму	двубо́кай	двубо́каму	двубо́кім
В.	двубо́кі (неадуш.) двубо́кага (адуш.)	двубо́кую	двубо́кае	двубо́кія (неадуш.) двубо́кіх (адуш.)
Т.	двубо́кім	двубо́кай двубо́каю	двубо́кім	двубо́кімі
М.	двубо́кім	двубо́кай	двубо́кім	двубо́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

двубо́кі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двубо́кі	двубо́кая	двубо́кае	двубо́кія
Р.	двубо́кага	двубо́кай двубо́кае	двубо́кага	двубо́кіх
Д.	двубо́каму	двубо́кай	двубо́каму	двубо́кім
В.	двубо́кі (неадуш.) двубо́кага (адуш.)	двубо́кую	двубо́кае	двубо́кія (неадуш.) двубо́кіх (адуш.)
Т.	двубо́кім	двубо́кай двубо́каю	двубо́кім	двубо́кімі
М.	двубо́кім	двубо́кай	двубо́кім	двубо́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

двугадо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двугадо́вы	двугадо́вая	двугадо́вае	двугадо́выя
Р.	двугадо́вага	двугадо́вай двугадо́вае	двугадо́вага	двугадо́вых
Д.	двугадо́ваму	двугадо́вай	двугадо́ваму	двугадо́вым
В.	двугадо́вы (неадуш.) двугадо́вага (адуш.)	двугадо́вую	двугадо́вае	двугадо́выя (неадуш.) двугадо́вых (адуш.)
Т.	двугадо́вым	двугадо́вай двугадо́ваю	двугадо́вым	двугадо́вымі
М.	двугадо́вым	двугадо́вай	двугадо́вым	двугадо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

двугало́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	двугало́вы	двугало́вая	двугало́вае	двугало́выя
Р.	двугало́вага	двугало́вай двугало́вае	двугало́вага	двугало́вых
Д.	двугало́ваму	двугало́вай	двугало́ваму	двугало́вым
В.	двугало́вы (неадуш.) двугало́вага (адуш.)	двугало́вую	двугало́вае	двугало́выя (неадуш.) двугало́вых (адуш.)
Т.	двугало́вым	двугало́вай двугало́ваю	двугало́вым	двугало́вымі
М.	двугало́вым	двугало́вай	двугало́вым	двугало́вых

Крыніцы: piskunou2012.

двудно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

двудо́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum