двуадзі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двуадзі́ны двуадзі́ная двуадзі́нае двуадзі́ныя
Р. двуадзі́нага двуадзі́най
двуадзі́нае		 двуадзі́нага двуадзі́ных
Д. двуадзі́наму двуадзі́най двуадзі́наму двуадзі́ным
В. двуадзі́ны (неадуш.)
двуадзі́нага (адуш.)		 двуадзі́ную двуадзі́нае двуадзі́ныя (неадуш.)
двуадзі́ных (адуш.)
Т. двуадзі́ным двуадзі́най
двуадзі́наю		 двуадзі́ным двуадзі́нымі
М. двуадзі́ным двуадзі́най двуадзі́ным двуадзі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)