двубо́кі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двубо́кі двубо́кая двубо́кае двубо́кія
Р. двубо́кага двубо́кай
двубо́кае
двубо́кага двубо́кіх
Д. двубо́каму двубо́кай двубо́каму двубо́кім
В. двубо́кі (неадуш.)
двубо́кага (адуш.)
двубо́кую двубо́кае двубо́кія (неадуш.)
двубо́кіх (адуш.)
Т. двубо́кім двубо́кай
двубо́каю
двубо́кім двубо́кімі
М. двубо́кім двубо́кай двубо́кім двубо́кіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)