Дабрамы́слі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дабрамы́слі |
Р. |
Дабрамы́сляў |
Д. |
Дабрамы́слям |
В. |
Дабрамы́слі |
Т. |
Дабрамы́слямі |
М. |
Дабрамы́слях |
дабрамы́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабрамы́снасць |
Р. |
дабрамы́снасці |
Д. |
дабрамы́снасці |
В. |
дабрамы́снасць |
Т. |
дабрамы́снасцю |
М. |
дабрамы́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрамы́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дабрамы́снік |
дабрамы́снікі |
Р. |
дабрамы́сніка |
дабрамы́снікаў |
Д. |
дабрамы́сніку |
дабрамы́снікам |
В. |
дабрамы́сніка |
дабрамы́снікаў |
Т. |
дабрамы́снікам |
дабрамы́снікамі |
М. |
дабрамы́сніку |
дабрамы́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабрамы́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дабрамы́сніца |
дабрамы́сніцы |
Р. |
дабрамы́сніцы |
дабрамы́сніц |
Д. |
дабрамы́сніцы |
дабрамы́сніцам |
В. |
дабрамы́сніцу |
дабрамы́сніц |
Т. |
дабрамы́сніцай дабрамы́сніцаю |
дабрамы́сніцамі |
М. |
дабрамы́сніцы |
дабрамы́сніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабра́нач
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.