дабрамы́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дабрамы́сніца дабрамы́сніцы
Р. дабрамы́сніцы дабрамы́сніц
Д. дабрамы́сніцы дабрамы́сніцам
В. дабрамы́сніцу дабрамы́сніц
Т. дабрамы́сніцай
дабрамы́сніцаю		 дабрамы́сніцамі
М. дабрамы́сніцы дабрамы́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)