асацыява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асацыю́ю |
асацыю́ем |
2-я ас. |
асацыю́еш |
асацыю́еце |
3-я ас. |
асацыю́е |
асацыю́юць |
Прошлы час |
м. |
асацыява́ў |
асацыява́лі |
ж. |
асацыява́лі |
н. |
асацыява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асацыю́й |
асацыю́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асацыява́ўшы |
Іншыя варыянты:
асацыі́раваць.
Крыніцы:
krapivabr2012.
асацыя́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
асацыя́льна |
- |
- |
асацыя́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
асацыя́льнасць |
Р. |
асацыя́льнасці |
Д. |
асацыя́льнасці |
В. |
асацыя́льнасць |
Т. |
асацыя́льнасцю |
М. |
асацыя́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
асацыя́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асацыя́льны |
асацыя́льная |
асацыя́льнае |
асацыя́льныя |
Р. |
асацыя́льнага |
асацыя́льнай асацыя́льнае |
асацыя́льнага |
асацыя́льных |
Д. |
асацыя́льнаму |
асацыя́льнай |
асацыя́льнаму |
асацыя́льным |
В. |
асацыя́льны (неадуш.) асацыя́льнага (адуш.) |
асацыя́льную |
асацыя́льнае |
асацыя́льныя (неадуш.) асацыя́льных (адуш.) |
Т. |
асацыя́льным |
асацыя́льнай асацыя́льнаю |
асацыя́льным |
асацыя́льнымі |
М. |
асацыя́льным |
асацыя́льнай |
асацыя́льным |
асацыя́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
асацыяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асацыяні́зм |
Р. |
асацыяні́зму |
Д. |
асацыяні́зму |
В. |
асацыяні́зм |
Т. |
асацыяні́змам |
М. |
асацыяні́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
асацыяты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
асацыяты́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
асацыяты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
асацыяты́ўнасць |
Р. |
асацыяты́ўнасці |
Д. |
асацыяты́ўнасці |
В. |
асацыяты́ўнасць |
Т. |
асацыяты́ўнасцю |
М. |
асацыяты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асацыяты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асацыяты́ўны |
асацыяты́ўная |
асацыяты́ўнае |
асацыяты́ўныя |
Р. |
асацыяты́ўнага |
асацыяты́ўнай асацыяты́ўнае |
асацыяты́ўнага |
асацыяты́ўных |
Д. |
асацыяты́ўнаму |
асацыяты́ўнай |
асацыяты́ўнаму |
асацыяты́ўным |
В. |
асацыяты́ўны (неадуш.) |
асацыяты́ўную |
асацыяты́ўнае |
асацыяты́ўныя (неадуш.) |
Т. |
асацыяты́ўным |
асацыяты́ўнай асацыяты́ўнаю |
асацыяты́ўным |
асацыяты́ўнымі |
М. |
асацыяты́ўным |
асацыяты́ўнай |
асацыяты́ўным |
асацыяты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асацыяцы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
асацыяцы́йна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.