аку́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́чаны |
аку́чаная |
аку́чанае |
аку́чаныя |
Р. |
аку́чанага |
аку́чанай аку́чанае |
аку́чанага |
аку́чаных |
Д. |
аку́чанаму |
аку́чанай |
аку́чанаму |
аку́чаным |
В. |
аку́чаны (неадуш.) аку́чанага (адуш.) |
аку́чаную |
аку́чанае |
аку́чаныя (неадуш.) аку́чаных (адуш.) |
Т. |
аку́чаным |
аку́чанай аку́чанаю |
аку́чаным |
аку́чанымі |
М. |
аку́чаным |
аку́чанай |
аку́чаным |
аку́чаных |
Кароткая форма: аку́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аку́чвальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аку́чвальны |
аку́чвальная |
аку́чвальнае |
аку́чвальныя |
Р. |
аку́чвальнага |
аку́чвальнай аку́чвальнае |
аку́чвальнага |
аку́чвальных |
Д. |
аку́чвальнаму |
аку́чвальнай |
аку́чвальнаму |
аку́чвальным |
В. |
аку́чвальны (неадуш.) аку́чвальнага (адуш.) |
аку́чвальную |
аку́чвальнае |
аку́чвальныя (неадуш.) аку́чвальных (адуш.) |
Т. |
аку́чвальным |
аку́чвальнай аку́чвальнаю |
аку́чвальным |
аку́чвальнымі |
М. |
аку́чвальным |
аку́чвальнай |
аку́чвальным |
аку́чвальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аку́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аку́чванне |
аку́чванні |
Р. |
аку́чвання |
аку́чванняў |
Д. |
аку́чванню |
аку́чванням |
В. |
аку́чванне |
аку́чванні |
Т. |
аку́чваннем |
аку́чваннямі |
М. |
аку́чванні |
аку́чваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
аку́чваецца |
аку́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
аку́чваўся |
аку́чваліся |
ж. |
аку́чвалася |
н. |
аку́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аку́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аку́чваю |
аку́чваем |
2-я ас. |
аку́чваеш |
аку́чваеце |
3-я ас. |
аку́чвае |
аку́чваюць |
Прошлы час |
м. |
аку́чваў |
аку́чвалі |
ж. |
аку́чвала |
н. |
аку́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аку́чвай |
аку́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аку́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аку́чнік |
аку́чнікі |
Р. |
аку́чніка |
аку́чнікаў |
Д. |
аку́чніку |
аку́чнікам |
В. |
аку́чнік |
аку́чнікі |
Т. |
аку́чнікам |
аку́чнікамі |
М. |
аку́чніку |
аку́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аку́чу |
аку́чым |
2-я ас. |
аку́чыш |
аку́чыце |
3-я ас. |
аку́чыць |
аку́чаць |
Прошлы час |
м. |
аку́чыў |
аку́чылі |
ж. |
аку́чыла |
н. |
аку́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аку́ч |
аку́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аку́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Аку́шкава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аку́шкава |
Р. |
Аку́шкава |
Д. |
Аку́шкаву |
В. |
Аку́шкава |
Т. |
Аку́шкавам |
М. |
Аку́шкаве |
Аку́шкаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аку́шкаўшчына |
Р. |
Аку́шкаўшчыны |
Д. |
Аку́шкаўшчыне |
В. |
Аку́шкаўшчыну |
Т. |
Аку́шкаўшчынай Аку́шкаўшчынаю |
М. |
Аку́шкаўшчыне |
Аку́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Аку́шкі |
Р. |
Аку́шак Аку́шкаў |
Д. |
Аку́шкам |
В. |
Аку́шкі |
Т. |
Аку́шкамі |
М. |
Аку́шках |