аку́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| аку́чванне | аку́чванні | |
| аку́чвання | аку́чванняў | |
| аку́чванню | аку́чванням | |
| аку́чванне | аку́чванні | |
| аку́чваннем | аку́чваннямі | |
| аку́чванні | аку́чваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)