Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

трыя́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыя́савы трыя́савая трыя́савае трыя́савыя
Р. трыя́савага трыя́савай
трыя́савае
трыя́савага трыя́савых
Д. трыя́саваму трыя́савай трыя́саваму трыя́савым
В. трыя́савы (неадуш.)
трыя́савага (адуш.)
трыя́савую трыя́савае трыя́савыя (неадуш.)
трыя́савых (адуш.)
Т. трыя́савым трыя́савай
трыя́саваю
трыя́савым трыя́савымі
М. трыя́савым трыя́савай трыя́савым трыя́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

трыятамі́да

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыятамі́да трыятамі́ды
Р. трыятамі́ды трыятамі́д
Д. трыятамі́дзе трыятамі́дам
В. трыятамі́ду трыятамі́д
Т. трыятамі́дай
трыятамі́даю
трыятамі́дамі
М. трыятамі́дзе трыятамі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

тры́-чаты́ры

лічэбнік, колькасны

мн.
ж. н. -
Н. тры́-чаты́ры тры́-чаты́ры тры́-чаты́ры
Р. тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х
Д. тро́м-чатыро́м тро́м-чатыро́м тро́м-чатыро́м
В. тро́х-чатыро́х (адуш.)
тры́-чаты́ры (неадуш.)
тро́х-чатыро́х тры́-чаты́ры (неадуш.)
тро́х-чатыро́х (адуш.)
Т. трыма́-чатырма́ трыма́-чатырма́ трыма́-чатырма́
М. тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х тро́х-чатыро́х

Крыніцы: piskunou2012.

трэ́

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

трэ́ба

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трэ́ба

‘ахвярапрынашэнне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трэ́ба трэ́бы
Р. трэ́бы трэ́б
Д. трэ́бе трэ́бам
В. трэ́бу трэ́бы
Т. трэ́бай
трэ́баю
трэ́бамі
М. трэ́бе трэ́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трэ́ба

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трэ́ба

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трэ́баванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трэ́баванне
Р. трэ́бавання
Д. трэ́баванню
В. трэ́баванне
Т. трэ́баваннем
М. трэ́баванні

Крыніцы: sbm2012.

трэ́бнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэ́бнік трэ́бнікі
Р. трэ́бніка трэ́бнікаў
Д. трэ́бніку трэ́бнікам
В. трэ́бнік трэ́бнікі
Т. трэ́бнікам трэ́бнікамі
М. трэ́бніку трэ́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.