трэ́ба

‘ахвярапрынашэнне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трэ́ба трэ́бы
Р. трэ́бы трэ́б
Д. трэ́бе трэ́бам
В. трэ́бу трэ́бы
Т. трэ́бай
трэ́баю		 трэ́бамі
М. трэ́бе трэ́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)