трыятамі́да

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыятамі́да трыятамі́ды
Р. трыятамі́ды трыятамі́д
Д. трыятамі́дзе трыятамі́дам
В. трыятамі́ду трыятамі́д
Т. трыятамі́дай
трыятамі́даю
трыятамі́дамі
М. трыятамі́дзе трыятамі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)