трыятамі́да
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
трыятамі́да | трыятамі́ды | |
трыятамі́ды | трыятамі́д | |
трыятамі́дзе | трыятамі́дам | |
трыятамі́ду | трыятамі́д | |
трыятамі́дай трыятамі́даю |
трыятамі́дамі | |
трыятамі́дзе | трыятамі́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)