скулі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скулю́ |
ску́лім |
2-я ас. |
ску́ліш |
ску́ліце |
3-я ас. |
ску́ліць |
ску́ляць |
Прошлы час |
м. |
скулі́ў |
скулі́лі |
ж. |
скулі́ла |
н. |
скулі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скулі́ |
скулі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скулі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ску́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ску́лка |
ску́лкі |
Р. |
ску́лкі |
ску́лак |
Д. |
ску́лцы |
ску́лкам |
В. |
ску́лку |
ску́лкі |
Т. |
ску́лкай ску́лкаю |
ску́лкамі |
М. |
ску́лцы |
ску́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ску́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ску́лле |
Р. |
ску́лля |
Д. |
ску́ллю |
В. |
ску́лле |
Т. |
ску́ллем |
М. |
ску́ллі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ску́ль
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ску́ль |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скульба́чваць
‘гнуць каго-небудзь, што-небудзь у крук, кульбаку; наносіць каню пацёртасці сядлом’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скульба́чваю |
скульба́чваем |
2-я ас. |
скульба́чваеш |
скульба́чваеце |
3-я ас. |
скульба́чвае |
скульба́чваюць |
Прошлы час |
м. |
скульба́чваў |
скульба́чвалі |
ж. |
скульба́чвала |
н. |
скульба́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
скульба́чвай |
скульба́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скульба́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
скульба́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скульба́чуся |
скульба́чымся |
2-я ас. |
скульба́чышся |
скульба́чыцеся |
3-я ас. |
скульба́чыцца |
скульба́чацца |
Прошлы час |
м. |
скульба́чыўся |
скульба́чыліся |
ж. |
скульба́чылася |
н. |
скульба́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
скульба́чся |
скульба́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скульба́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
скульба́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скульба́чу |
скульба́чым |
2-я ас. |
скульба́чыш |
скульба́чыце |
3-я ас. |
скульба́чыць |
скульба́чаць |
Прошлы час |
м. |
скульба́чыў |
скульба́чылі |
ж. |
скульба́чыла |
н. |
скульба́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скульба́ч |
скульба́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
скульба́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ску́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ску́льванне |
Р. |
ску́львання |
Д. |
ску́льванню |
В. |
ску́льванне |
Т. |
ску́льваннем |
М. |
ску́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ску́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ску́льваюся |
ску́льваемся |
2-я ас. |
ску́льваешся |
ску́льваецеся |
3-я ас. |
ску́льваецца |
ску́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
ску́льваўся |
ску́льваліся |
ж. |
ску́львалася |
н. |
ску́львалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ску́львайся |
ску́львайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ску́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.