Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

харызма́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. харызма́тык харызма́тыкі
Р. харызма́тыка харызма́тыкаў
Д. харызма́тыку харызма́тыкам
В. харызма́тыка харызма́тыкаў
Т. харызма́тыкам харызма́тыкамі
М. харызма́тыку харызма́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

харызматы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
харызматы́чна харызматы́чней -

харызматы́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. харызматы́чнасць
Р. харызматы́чнасці
Д. харызматы́чнасці
В. харызматы́чнасць
Т. харызматы́чнасцю
М. харызматы́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

харызматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. харызматы́чны харызматы́чная харызматы́чнае харызматы́чныя
Р. харызматы́чнага харызматы́чнай
харызматы́чнае
харызматы́чнага харызматы́чных
Д. харызматы́чнаму харызматы́чнай харызматы́чнаму харызматы́чным
В. харызматы́чны (неадуш.)
харызматы́чнага (адуш.)
харызматы́чную харызматы́чнае харызматы́чныя (неадуш.)
харызматы́чных (адуш.)
Т. харызматы́чным харызматы́чнай
харызматы́чнаю
харызматы́чным харызматы́чнымі
М. харызматы́чным харызматы́чнай харызматы́чным харызматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

хары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хары́ст хары́сты
Р. хары́ста хары́стаў
Д. хары́сту хары́стам
В. хары́ста хары́стаў
Т. хары́стам хары́стамі
М. хары́сце хары́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хары́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хары́стка хары́сткі
Р. хары́сткі хары́стак
Д. хары́стцы хары́сткам
В. хары́стку хары́стак
Т. хары́сткай
хары́сткаю
хары́сткамі
М. хары́стцы хары́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Харыта́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Харыта́нцы
Р. Харыта́нцаў
Д. Харыта́нцам
В. Харыта́нцы
Т. Харыта́нцамі
М. Харыта́нцах

Харыто́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Харыто́нава
Р. Харыто́нава
Д. Харыто́наву
В. Харыто́нава
Т. Харыто́навам
М. Харыто́наве

Харыто́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Харыто́наўка
Р. Харыто́наўкі
Д. Харыто́наўцы
В. Харыто́наўку
Т. Харыто́наўкай
Харыто́наўкаю
М. Харыто́наўцы

Харыто́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Харыто́ны
Р. Харыто́н
Харыто́наў
Д. Харыто́нам
В. Харыто́ны
Т. Харыто́намі
М. Харыто́нах