ушчэ́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ушчэ́плены |
ушчэ́пленая |
ушчэ́пленае |
ушчэ́пленыя |
| Р. |
ушчэ́пленага |
ушчэ́пленай ушчэ́пленае |
ушчэ́пленага |
ушчэ́пленых |
| Д. |
ушчэ́пленаму |
ушчэ́пленай |
ушчэ́пленаму |
ушчэ́пленым |
| В. |
ушчэ́плены |
ушчэ́пленую |
ушчэ́пленае |
ушчэ́пленыя ушчэ́пленых |
| Т. |
ушчэ́пленым |
ушчэ́пленай ушчэ́пленаю |
ушчэ́пленым |
ушчэ́пленымі |
| М. |
ушчэ́пленым |
ушчэ́пленай |
ушчэ́пленым |
ушчэ́пленых |
Кароткая форма: ушчэ́плена.
Крыніцы:
tsbm1984.
ушчэ́рб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ушчэ́рб |
| Р. |
ушчэ́рбу |
| Д. |
ушчэ́рбу |
| В. |
ушчэ́рб |
| Т. |
ушчэ́рбам |
| М. |
ушчэ́рбе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушчэ́рбнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ушчэ́рбнасць |
| Р. |
ушчэ́рбнасці |
| Д. |
ушчэ́рбнасці |
| В. |
ушчэ́рбнасць |
| Т. |
ушчэ́рбнасцю |
| М. |
ушчэ́рбнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушчэ́рбны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
ушчэ́рбны |
- |
| Р. |
ушчэ́рбнага |
- |
| Д. |
ушчэ́рбнаму |
- |
| В. |
ушчэ́рбны (неадуш.) ушчэ́рбнага (адуш.) |
ушчэ́рбных (адуш.) |
| Т. |
ушчэ́рбным |
- |
| М. |
ушчэ́рбным |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушчэ́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ушчэ́чаны |
ушчэ́чаная |
ушчэ́чанае |
ушчэ́чаныя |
| Р. |
ушчэ́чанага |
ушчэ́чанай ушчэ́чанае |
ушчэ́чанага |
ушчэ́чаных |
| Д. |
ушчэ́чанаму |
ушчэ́чанай |
ушчэ́чанаму |
ушчэ́чаным |
| В. |
ушчэ́чаны (неадуш.) ушчэ́чанага (адуш.) |
ушчэ́чаную |
ушчэ́чанае |
ушчэ́чаныя (неадуш.) ушчэ́чаных (адуш.) |
| Т. |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чанай ушчэ́чанаю |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чанымі |
| М. |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чанай |
ушчэ́чаным |
ушчэ́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушыва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ушыва́льнік |
ушыва́льнікі |
| Р. |
ушыва́льніка |
ушыва́льнікаў |
| Д. |
ушыва́льніку |
ушыва́льнікам |
| В. |
ушыва́льнік |
ушыва́льнікі |
| Т. |
ушыва́льнікам |
ушыва́льнікамі |
| М. |
ушыва́льніку |
ушыва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ушыва́нне |
| Р. |
ушыва́ння |
| Д. |
ушыва́нню |
| В. |
ушыва́нне |
| Т. |
ушыва́ннем |
| М. |
ушыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушыва́юся |
ушыва́емся |
| 2-я ас. |
ушыва́ешся |
ушыва́ецеся |
| 3-я ас. |
ушыва́ецца |
ушыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ушыва́ўся |
ушыва́ліся |
| ж. |
ушыва́лася |
| н. |
ушыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушыва́йся |
ушыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ушыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.