верды́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
верды́кт | верды́кты | |
верды́кту | верды́ктаў | |
верды́кту | верды́ктам | |
верды́кт | верды́кты | |
верды́ктам | верды́ктамі | |
верды́кце | верды́ктах |
Крыніцы:
верды́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
верды́кт | верды́кты | |
верды́кту | верды́ктаў | |
верды́кту | верды́ктам | |
верды́кт | верды́кты | |
верды́ктам | верды́ктамі | |
верды́кце | верды́ктах |
Крыніцы:
верды́ктны
прыметнік, адносны
верды́ктны | верды́ктная | верды́ктнае | верды́ктныя | |
верды́ктнага | верды́ктнай верды́ктнае |
верды́ктнага | верды́ктных | |
верды́ктнаму | верды́ктнай | верды́ктнаму | верды́ктным | |
верды́ктны ( верды́ктнага ( |
верды́ктную | верды́ктнае | верды́ктныя ( верды́ктных ( |
|
верды́ктным | верды́ктнай верды́ктнаю |
верды́ктным | верды́ктнымі | |
верды́ктным | верды́ктнай | верды́ктным | верды́ктных |
Крыніцы:
вердэ́нскі
прыметнік, адносны
вердэ́нскі | вердэ́нская | вердэ́нскае | вердэ́нскія | |
вердэ́нскага | вердэ́нскай вердэ́нскае |
вердэ́нскага | вердэ́нскіх | |
вердэ́нскаму | вердэ́нскай | вердэ́нскаму | вердэ́нскім | |
вердэ́нскі ( вердэ́нскага ( |
вердэ́нскую | вердэ́нскае | вердэ́нскія ( вердэ́нскіх ( |
|
вердэ́нскім | вердэ́нскай вердэ́нскаю |
вердэ́нскім | вердэ́нскімі | |
вердэ́нскім | вердэ́нскай | вердэ́нскім | вердэ́нскіх |
Крыніцы:
вержэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
вержэ́ | |
вержэ́ | |
вержэ́ | |
вержэ́ | |
вержэ́ | |
вержэ́ |
Крыніцы:
ве́рзці
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
вярзу́ | вярзё́м | |
вярзе́ш | верзяце́ | |
вярзе́ | вярзу́ць | |
Прошлы час | ||
вё́рз | ве́рзлі | |
ве́рзла | ||
ве́рзла | ||
Загадны лад | ||
вярзі́ | вярзі́це |
Крыніцы:
ве́рзціся
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
вярзе́цца | вярзу́цца | |
Прошлы час | ||
вё́рзся | вярзлі́ся | |
вярзла́ся | ||
вярзло́ся |
Крыніцы:
ве́рк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ве́рк | ве́ркі | |
ве́рка | ве́ркаў | |
ве́рку | ве́ркам | |
ве́рк | ве́ркі | |
ве́ркам | ве́ркамі | |
ве́рку | ве́рках |
Крыніцы:
Веркаўля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Веркаўля́ны | |
Веркаўля́н Веркаўля́наў |
|
Веркаўля́нам | |
Веркаўля́ны | |
Веркаўля́намі | |
Веркаўля́нах |
Ве́ркаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ве́ркаўшчына | |
Ве́ркаўшчыны | |
Ве́ркаўшчыне | |
Ве́ркаўшчыну | |
Ве́ркаўшчынай Ве́ркаўшчынаю |
|
Ве́ркаўшчыне |
веркбле́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
веркбле́й | веркблеі | |
веркблея | веркблеяў | |
веркблею | веркблеям | |
веркбле́й | веркблеі | |
веркблеем | веркблеямі | |
веркблеі | веркблеях |
Крыніцы: