верды́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верды́кт верды́кты
Р. верды́кту верды́ктаў
Д. верды́кту верды́ктам
В. верды́кт верды́кты
Т. верды́ктам верды́ктамі
М. верды́кце верды́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)