верды́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
верды́кт | верды́кты | |
верды́кту | верды́ктаў | |
верды́кту | верды́ктам | |
верды́кт | верды́кты | |
верды́ктам | верды́ктамі | |
верды́кце | верды́ктах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)