павіля́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
павіля́сты |
павіля́стая |
павіля́стае |
павіля́стыя |
| Р. |
павіля́стага |
павіля́стай павіля́стае |
павіля́стага |
павіля́стых |
| Д. |
павіля́стаму |
павіля́стай |
павіля́стаму |
павіля́стым |
| В. |
павіля́сты (неадуш.) павіля́стага (адуш.) |
павіля́стую |
павіля́стае |
павіля́стыя (неадуш.) павіля́стых (адуш.) |
| Т. |
павіля́стым |
павіля́стай павіля́стаю |
павіля́стым |
павіля́стымі |
| М. |
павіля́стым |
павіля́стай |
павіля́стым |
павіля́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
павіля́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павіля́юся |
павіля́емся |
| 2-я ас. |
павіля́ешся |
павіля́ецеся |
| 3-я ас. |
павіля́ецца |
павіля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
павіля́ўся |
павіля́ліся |
| ж. |
павіля́лася |
| н. |
павіля́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павіля́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
павіля́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павіля́ю |
павіля́ем |
| 2-я ас. |
павіля́еш |
павіля́еце |
| 3-я ас. |
павіля́е |
павіля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
павіля́ў |
павіля́лі |
| ж. |
павіля́ла |
| н. |
павіля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павіля́й |
павіля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павіля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павінава́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павінава́чуся |
павінава́цімся |
| 2-я ас. |
павінава́цішся |
павінава́ціцеся |
| 3-я ас. |
павінава́ціцца |
павінава́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
павінава́ціўся |
павінава́ціліся |
| ж. |
павінава́цілася |
| н. |
павінава́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павінава́цься |
павінава́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павінава́ціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павінава́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павінава́чу |
павінава́цім |
| 2-я ас. |
павінава́ціш |
павінава́ціце |
| 3-я ас. |
павінава́ціць |
павінава́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
павінава́ціў |
павінава́цілі |
| ж. |
павінава́ціла |
| н. |
павінава́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павінава́ць |
павінава́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павінава́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паві́нен
прэдыкатыў
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павіні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павіню́ся |
павіні́мся |
| 2-я ас. |
павіні́шся |
павініце́ся |
| 3-я ас. |
павіні́цца |
павіня́цца |
| Прошлы час |
| м. |
павіні́ўся |
павіні́ліся |
| ж. |
павіні́лася |
| н. |
павіні́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павіні́ся |
павіні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павіні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паві́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паві́ннасць |
паві́ннасці |
| Р. |
паві́ннасці |
паві́ннасцей паві́ннасцяў |
| Д. |
паві́ннасці |
паві́ннасцям |
| В. |
паві́ннасць |
паві́ннасці |
| Т. |
паві́ннасцю |
паві́ннасцямі |
| М. |
паві́ннасці |
паві́ннасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паві́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паві́ннік |
паві́ннікі |
| Р. |
паві́нніка |
паві́ннікаў |
| Д. |
паві́нніку |
паві́ннікам |
| В. |
паві́нніка |
паві́ннікаў |
| Т. |
паві́ннікам |
паві́ннікамі |
| М. |
паві́нніку |
паві́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паві́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паві́нніца |
паві́нніцы |
| Р. |
паві́нніцы |
паві́нніц |
| Д. |
паві́нніцы |
паві́нніцам |
| В. |
паві́нніцу |
паві́нніц |
| Т. |
паві́нніцай паві́нніцаю |
паві́нніцамі |
| М. |
паві́нніцы |
паві́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.