Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

падканапа́ціць

‘заткнуць дзіркі ў чым-небудзь мохам і пад. (падканапаціць хату)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падканапа́чу падканапа́цім
2-я ас. падканапа́ціш падканапа́ціце
3-я ас. падканапа́ціць падканапа́цяць
Прошлы час
м. падканапа́ціў падканапа́цілі
ж. падканапа́ціла
н. падканапа́ціла
Загадны лад
2-я ас. падканапа́ць падканапа́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час падканапа́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

падканво́йная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. падканво́йная падканво́йныя
Р. падканво́йнай падканво́йных
Д. падканво́йнай падканво́йным
В. падканво́йную падканво́йных
Т. падканво́йнай
падканво́йнаю		 падканво́йнымі
М. падканво́йнай падканво́йных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

падканво́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падканво́йны падканво́йная падканво́йнае падканво́йныя
Р. падканво́йнага падканво́йнай
падканво́йнае		 падканво́йнага падканво́йных
Д. падканво́йнаму падканво́йнай падканво́йнаму падканво́йным
В. падканво́йны (неадуш.)
падканво́йнага (адуш.)		 падканво́йную падканво́йнае падканво́йныя (неадуш.)
падканво́йных (адуш.)
Т. падканво́йным падканво́йнай
падканво́йнаю		 падканво́йным падканво́йнымі
М. падканво́йным падканво́йнай падканво́йным падканво́йных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

падканво́йны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. падканво́йны падканво́йныя
Р. падканво́йнага падканво́йных
Д. падканво́йнаму падканво́йным
В. падканво́йнага падканво́йных
Т. падканво́йным падканво́йнымі
М. падканво́йным падканво́йных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

падкандыба́ць

‘падысці, кульгаючы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падкандыба́ю падкандыба́ем
2-я ас. падкандыба́еш падкандыба́еце
3-я ас. падкандыба́е падкандыба́юць
Прошлы час
м. падкандыба́ў падкандыба́лі
ж. падкандыба́ла
н. падкандыба́ла
Загадны лад
2-я ас. падкандыба́й падкандыба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падкандыба́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

падкантро́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
падкантро́льна - -

падкантро́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. падкантро́льнасць
Р. падкантро́льнасці
Д. падкантро́льнасці
В. падкантро́льнасць
Т. падкантро́льнасцю
М. падкантро́льнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

падкантро́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падкантро́льны падкантро́льная падкантро́льнае падкантро́льныя
Р. падкантро́льнага падкантро́льнай
падкантро́льнае		 падкантро́льнага падкантро́льных
Д. падкантро́льнаму падкантро́льнай падкантро́льнаму падкантро́льным
В. падкантро́льны (неадуш.)
падкантро́льнага (адуш.)		 падкантро́льную падкантро́льнае падкантро́льныя (неадуш.)
падкантро́льных (адуш.)
Т. падкантро́льным падкантро́льнай
падкантро́льнаю		 падкантро́льным падкантро́льнымі
М. падкантро́льным падкантро́льнай падкантро́льным падкантро́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

падка́нцлер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падка́нцлер падка́нцлеры
Р. падка́нцлера падка́нцлераў
Д. падка́нцлеру падка́нцлерам
В. падка́нцлера падка́нцлераў
Т. падка́нцлерам падка́нцлерамі
М. падка́нцлеру падка́нцлерах

Крыніцы: piskunou2012.

падканю́шы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. падканю́шы падканю́шыя
Р. падканю́шага падканю́шых
Д. падканю́шаму падканю́шым
В. падканю́шага падканю́шых
Т. падканю́шым падканю́шымі
М. падканю́шым падканю́шых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.