падканапа́ціць

‘заткнуць дзіркі ў чым-небудзь мохам і пад. (падканапаціць хату)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падканапа́чу падканапа́цім
2-я ас. падканапа́ціш падканапа́ціце
3-я ас. падканапа́ціць падканапа́цяць
Прошлы час
м. падканапа́ціў падканапа́цілі
ж. падканапа́ціла
н. падканапа́ціла
Загадны лад
2-я ас. падканапа́ць падканапа́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час падканапа́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)