раззвані́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззваню́ |
раззво́нім |
| 2-я ас. |
раззво́ніш |
раззво́ніце |
| 3-я ас. |
раззво́ніць |
раззво́няць |
| Прошлы час |
| м. |
раззвані́ў |
раззвані́лі |
| ж. |
раззвані́ла |
| н. |
раззвані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раззвані́ |
раззвані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раззвані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раззвіне́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раззвіні́цца |
раззвіня́цца |
| Прошлы час |
| м. |
раззвіне́ўся |
раззвіне́ліся |
| ж. |
раззвіне́лася |
| н. |
раззвіне́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раззво́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззво́нены |
раззво́неная |
раззво́ненае |
раззво́неныя |
| Р. |
раззво́ненага |
раззво́ненай раззво́ненае |
раззво́ненага |
раззво́неных |
| Д. |
раззво́ненаму |
раззво́ненай |
раззво́ненаму |
раззво́неным |
| В. |
раззво́нены (неадуш.) раззво́ненага (адуш.) |
раззво́неную |
раззво́ненае |
раззво́неныя (неадуш.) раззво́неных (адуш.) |
| Т. |
раззво́неным |
раззво́ненай раззво́ненаю |
раззво́неным |
раззво́ненымі |
| М. |
раззво́неным |
раззво́ненай |
раззво́неным |
раззво́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раззво́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззво́нены |
раззво́неная |
раззво́ненае |
раззво́неныя |
| Р. |
раззво́ненага |
раззво́ненай раззво́ненае |
раззво́ненага |
раззво́неных |
| Д. |
раззво́ненаму |
раззво́ненай |
раззво́ненаму |
раззво́неным |
| В. |
раззво́нены (неадуш.) раззво́ненага (адуш.) |
раззво́неную |
раззво́ненае |
раззво́неныя (неадуш.) раззво́неных (адуш.) |
| Т. |
раззво́неным |
раззво́ненай раззво́ненаю |
раззво́неным |
раззво́ненымі |
| М. |
раззво́неным |
раззво́ненай |
раззво́неным |
раззво́неных |
Кароткая форма: раззво́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раззво́ньваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззво́ньваю |
раззво́ньваем |
| 2-я ас. |
раззво́ньваеш |
раззво́ньваеце |
| 3-я ас. |
раззво́ньвае |
раззво́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раззво́ньваў |
раззво́ньвалі |
| ж. |
раззво́ньвала |
| н. |
раззво́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раззво́ньвай |
раззво́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раззво́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раззвярэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззвярэ́юся |
раззвярэ́емся |
| 2-я ас. |
раззвярэ́ешся |
раззвярэ́ецеся |
| 3-я ас. |
раззвярэ́ецца |
раззвярэ́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
раззвярэ́ўся |
раззвярэ́ліся |
| ж. |
раззвярэ́лася |
| н. |
раззвярэ́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раззвярэ́йся |
раззвярэ́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раззвярэ́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раззенкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззенкава́ны |
раззенкава́ная |
раззенкава́нае |
раззенкава́ныя |
| Р. |
раззенкава́нага |
раззенкава́най раззенкава́нае |
раззенкава́нага |
раззенкава́ных |
| Д. |
раззенкава́наму |
раззенкава́най |
раззенкава́наму |
раззенкава́ным |
| В. |
раззенкава́ны (неадуш.) раззенкава́нага (адуш.) |
раззенкава́ную |
раззенкава́нае |
раззенкава́ныя (неадуш.) раззенкава́ных (адуш.) |
| Т. |
раззенкава́ным |
раззенкава́най раззенкава́наю |
раззенкава́ным |
раззенкава́нымі |
| М. |
раззенкава́ным |
раззенкава́най |
раззенкава́ным |
раззенкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раззенкава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раззянку́ецца |
раззянку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
раззенкава́ўся |
раззенкава́ліся |
| ж. |
раззенкава́лася |
| н. |
раззенкава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раззенкава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раззенкава́ць
‘раззенкаваць што-небудзь (адтуліну)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззянку́ю |
раззянку́ем |
| 2-я ас. |
раззянку́еш |
раззянку́еце |
| 3-я ас. |
раззянку́е |
раззянку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раззенкава́ў |
раззенкава́лі |
| ж. |
раззенкава́ла |
| н. |
раззенкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раззянку́й |
раззянку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раззенкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.