раззенкава́ць

‘раззенкаваць што-небудзь (адтуліну)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раззянку́ю раззянку́ем
2-я ас. раззянку́еш раззянку́еце
3-я ас. раззянку́е раззянку́юць
Прошлы час
м. раззенкава́ў раззенкава́лі
ж. раззенкава́ла
н. раззенкава́ла
Загадны лад
2-я ас. раззянку́й раззянку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раззенкава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)