Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэя-

тарнава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тарну́юся тарну́емся
2-я ас. тарну́ешся тарну́ецеся
3-я ас. тарну́ецца тарну́юцца
Прошлы час
м. тарнава́ўся тарнава́ліся
ж. тарнава́лася
н. тарнава́лася
Загадны лад
2-я ас. тарну́йся тарну́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час тарну́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

тарнава́ць

‘прымяняць што-небудзь; прыстасоўваць што-небудзь да чаго-небудзь; малаціць неразвязаныя снапы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тарну́ю тарну́ем
2-я ас. тарну́еш тарну́еце
3-я ас. тарну́е тарну́юць
Прошлы час
м. тарнава́ў тарнава́лі
ж. тарнава́ла
н. тарнава́ла
Загадны лад
2-я ас. тарну́й тарну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тарну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

тарна́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. тарна́да тарна́да
Р. тарна́да тарна́да
Д. тарна́да тарна́да
В. тарна́да тарна́да
Т. тарна́да тарна́да
М. тарна́да тарна́да

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тарнамі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тарнамі́д
Р. тарнамі́ду
Д. тарнамі́ду
В. тарнамі́д
Т. тарнамі́дам
М. тарнамі́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

тарнамі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарнамі́дны тарнамі́дная тарнамі́днае тарнамі́дныя
Р. тарнамі́днага тарнамі́днай
тарнамі́днае		 тарнамі́днага тарнамі́дных
Д. тарнамі́днаму тарнамі́днай тарнамі́днаму тарнамі́дным
В. тарнамі́дны (неадуш.)
тарнамі́днага (адуш.)		 тарнамі́дную тарнамі́днае тарнамі́дныя (неадуш.)
тарнамі́дных (адуш.)
Т. тарнамі́дным тарнамі́днай
тарнамі́днаю		 тарнамі́дным тарнамі́днымі
М. тарнамі́дным тарнамі́днай тарнамі́дным тарнамі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

тарна́рыя

‘лічынка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тарна́рыя
Р. тарна́рыі
Д. тарна́рыі
В. тарна́рыю
Т. тарна́рыяй
тарна́рыяю
М. тарна́рыі

Крыніцы: piskunou2012.

тарна́рыя

‘лічынка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тарна́рыя
Р. тарна́рыі
Д. тарна́рыі
В. тарна́рыю
Т. тарна́рыяй
тарна́рыяю
М. тарна́рыі

Крыніцы: piskunou2012.

та́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. та́рнік та́рнікі
Р. та́рніка та́рнікаў
Д. та́рніку та́рнікам
В. та́рніка та́рнікаў
Т. та́рнікам та́рнікамі
М. та́рніку та́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Тарно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тарно́ва
Р. Тарно́ва
Д. Тарно́ву
В. Тарно́ва
Т. Тарно́вам
М. Тарно́ве

тарно́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарно́ўскі тарно́ўская тарно́ўскае тарно́ўскія
Р. тарно́ўскага тарно́ўскай
тарно́ўскае		 тарно́ўскага тарно́ўскіх
Д. тарно́ўскаму тарно́ўскай тарно́ўскаму тарно́ўскім
В. тарно́ўскі (неадуш.)
тарно́ўскага (адуш.)		 тарно́ўскую тарно́ўскае тарно́ўскія (неадуш.)
тарно́ўскіх (адуш.)
Т. тарно́ўскім тарно́ўскай
тарно́ўскаю		 тарно́ўскім тарно́ўскімі
М. тарно́ўскім тарно́ўскай тарно́ўскім тарно́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.