тарнава́ць

‘прымяняць што-небудзь; прыстасоўваць што-небудзь да чаго-небудзь; малаціць неразвязаныя снапы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тарну́ю тарну́ем
2-я ас. тарну́еш тарну́еце
3-я ас. тарну́е тарну́юць
Прошлы час
м. тарнава́ў тарнава́лі
ж. тарнава́ла
н. тарнава́ла
Загадны лад
2-я ас. тарну́й тарну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тарну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)