свірэ́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свірэ́павы |
свірэ́павая |
свірэ́павае |
свірэ́павыя |
Р. |
свірэ́павага |
свірэ́павай свірэ́павае |
свірэ́павага |
свірэ́павых |
Д. |
свірэ́паваму |
свірэ́павай |
свірэ́паваму |
свірэ́павым |
В. |
свірэ́павы (неадуш.) свірэ́павага (адуш.) |
свірэ́павую |
свірэ́павае |
свірэ́павыя (неадуш.) свірэ́павых (адуш.) |
Т. |
свірэ́павым |
свірэ́павай свірэ́паваю |
свірэ́павым |
свірэ́павымі |
М. |
свірэ́павым |
свірэ́павай |
свірэ́павым |
свірэ́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
свірэ́піца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
свірэ́піца |
Р. |
свірэ́піцы |
Д. |
свірэ́піцы |
В. |
свірэ́піцу |
Т. |
свірэ́піцай свірэ́піцаю |
М. |
свірэ́піцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свірэ́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свірэ́пка |
свірэ́пкі |
Р. |
свірэ́пкі |
свірэ́пак |
Д. |
свірэ́пцы |
свірэ́пкам |
В. |
свірэ́пку |
свірэ́пкі |
Т. |
свірэ́пкай свірэ́пкаю |
свірэ́пкамі |
М. |
свірэ́пцы |
свірэ́пках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сві́слацкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сві́слацкі |
сві́слацкая |
сві́слацкае |
сві́слацкія |
Р. |
сві́слацкага |
сві́слацкай сві́слацкае |
сві́слацкага |
сві́слацкіх |
Д. |
сві́слацкаму |
сві́слацкай |
сві́слацкаму |
сві́слацкім |
В. |
сві́слацкі (неадуш.) сві́слацкага (адуш.) |
сві́слацкую |
сві́слацкае |
сві́слацкія (неадуш.) сві́слацкіх (адуш.) |
Т. |
сві́слацкім |
сві́слацкай сві́слацкаю |
сві́слацкім |
сві́слацкімі |
М. |
сві́слацкім |
сві́слацкай |
сві́слацкім |
сві́слацкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Сві́слач
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́слач |
Р. |
Сві́слачы |
Д. |
Сві́слачы |
В. |
Сві́слач |
Т. |
Сві́слаччу |
М. |
Сві́слачы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
сві́снуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сві́снуся |
сві́снемся |
2-я ас. |
сві́снешся |
сві́снецеся |
3-я ас. |
сві́снецца |
сві́снуцца |
Прошлы час |
м. |
сві́снуўся |
сві́снуліся |
ж. |
сві́снулася |
н. |
сві́снулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сві́сніся |
сві́сніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сві́снуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сві́снуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сві́сну |
сві́снем |
2-я ас. |
сві́снеш |
сві́снеце |
3-я ас. |
сві́сне |
сві́снуць |
Прошлы час |
м. |
сві́снуў |
сві́снулі |
ж. |
сві́снула |
н. |
сві́снула |
Загадны лад |
2-я ас. |
сві́сні |
сві́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сві́снуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сві́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сві́ст |
Р. |
сві́сту |
Д. |
сві́сту |
В. |
сві́ст |
Т. |
сві́стам |
М. |
сві́сце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свіста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
свіста́нне |
Р. |
свіста́ння |
Д. |
свіста́нню |
В. |
свіста́нне |
Т. |
свіста́ннем |
М. |
свіста́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.