свірэ́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. свірэ́пка свірэ́пкі
Р. свірэ́пкі свірэ́пак
Д. свірэ́пцы свірэ́пкам
В. свірэ́пку свірэ́пкі
Т. свірэ́пкай
свірэ́пкаю		 свірэ́пкамі
М. свірэ́пцы свірэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)