самаво́льнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
самаво́льнічаю |
самаво́льнічаем |
2-я ас. |
самаво́льнічаеш |
самаво́льнічаеце |
3-я ас. |
самаво́льнічае |
самаво́льнічаюць |
Прошлы час |
м. |
самаво́льнічаў |
самаво́льнічалі |
ж. |
самаво́льнічала |
н. |
самаво́льнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
самаво́льнічай |
самаво́льнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
самаво́льнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаво́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
самаво́льны |
самаво́льная |
самаво́льнае |
самаво́льныя |
Р. |
самаво́льнага |
самаво́льнай самаво́льнае |
самаво́льнага |
самаво́льных |
Д. |
самаво́льнаму |
самаво́льнай |
самаво́льнаму |
самаво́льным |
В. |
самаво́льны (неадуш.) самаво́льнага (адуш.) |
самаво́льную |
самаво́льнае |
самаво́льныя (неадуш.) самаво́льных (адуш.) |
Т. |
самаво́льным |
самаво́льнай самаво́льнаю |
самаво́льным |
самаво́льнымі |
М. |
самаво́льным |
самаво́льнай |
самаво́льным |
самаво́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаво́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
самаво́льства |
Р. |
самаво́льства |
Д. |
самаво́льству |
В. |
самаво́льства |
Т. |
самаво́льствам |
М. |
самаво́льстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Самаво́льцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Самаво́льцы |
Р. |
Самаво́льцаў |
Д. |
Самаво́льцам |
В. |
Самаво́льцы |
Т. |
Самаво́льцамі |
М. |
Самаво́льцах |
самаво́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
самаво́льшчык |
самаво́льшчыкі |
Р. |
самаво́льшчыка |
самаво́льшчыкаў |
Д. |
самаво́льшчыку |
самаво́льшчыкам |
В. |
самаво́льшчыка |
самаво́льшчыкаў |
Т. |
самаво́льшчыкам |
самаво́льшчыкамі |
М. |
самаво́льшчыку |
самаво́льшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаво́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
самаво́ля |
Р. |
самаво́лі |
Д. |
самаво́лі |
В. |
самаво́лю |
Т. |
самаво́ляй самаво́ляю |
М. |
самаво́лі |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаву́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
самаву́к |
самаву́кі |
Р. |
самаву́ка |
самаву́каў |
Д. |
самаву́ку |
самаву́кам |
В. |
самаву́ка |
самаву́каў |
Т. |
самаву́кам |
самаву́камі |
М. |
самаву́ку |
самаву́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самаву́кам
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
самаву́кам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.