панадсяка́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
панадсяка́ны |
панадсяка́ная |
панадсяка́нае |
панадсяка́ныя |
Р. |
панадсяка́нага |
панадсяка́най панадсяка́нае |
панадсяка́нага |
панадсяка́ных |
Д. |
панадсяка́наму |
панадсяка́най |
панадсяка́наму |
панадсяка́ным |
В. |
панадсяка́ны (неадуш.) панадсяка́нага (адуш.) |
панадсяка́ную |
панадсяка́нае |
панадсяка́ныя (неадуш.) панадсяка́ных (адуш.) |
Т. |
панадсяка́ным |
панадсяка́най панадсяка́наю |
панадсяка́ным |
панадсяка́нымі |
М. |
панадсяка́ным |
панадсяка́най |
панадсяка́ным |
панадсяка́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
панадсяка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
панадсяка́ны |
панадсяка́ная |
панадсяка́нае |
панадсяка́ныя |
Р. |
панадсяка́нага |
панадсяка́най панадсяка́нае |
панадсяка́нага |
панадсяка́ных |
Д. |
панадсяка́наму |
панадсяка́най |
панадсяка́наму |
панадсяка́ным |
В. |
панадсяка́ны (неадуш.) панадсяка́нага (адуш.) |
панадсяка́ную |
панадсяка́нае |
панадсяка́ныя (неадуш.) панадсяка́ных (адуш.) |
Т. |
панадсяка́ным |
панадсяка́най панадсяка́наю |
панадсяка́ным |
панадсяка́нымі |
М. |
панадсяка́ным |
панадсяка́най |
панадсяка́ным |
панадсяка́ных |
Кароткая форма: панадсяка́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
панадсяка́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
панадсяка́ю |
панадсяка́ем |
2-я ас. |
панадсяка́еш |
панадсяка́еце |
3-я ас. |
панадсяка́е |
панадсяка́юць |
Прошлы час |
м. |
панадсяка́ў |
панадсяка́лі |
ж. |
панадсяка́ла |
н. |
панадсяка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
панадсяка́й |
панадсяка́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
панадсяка́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
панадто́чваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
панадто́чваны |
панадто́чваная |
панадто́чванае |
панадто́чваныя |
Р. |
панадто́чванага |
панадто́чванай панадто́чванае |
панадто́чванага |
панадто́чваных |
Д. |
панадто́чванаму |
панадто́чванай |
панадто́чванаму |
панадто́чваным |
В. |
панадто́чваны (неадуш.) панадто́чванага (адуш.) |
панадто́чваную |
панадто́чванае |
панадто́чваныя (неадуш.) панадто́чваных (адуш.) |
Т. |
панадто́чваным |
панадто́чванай панадто́чванаю |
панадто́чваным |
панадто́чванымі |
М. |
панадто́чваным |
панадто́чванай |
панадто́чваным |
панадто́чваных |
Кароткая форма: панадто́чвана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
панадто́чваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
панадто́чваю |
панадто́чваем |
2-я ас. |
панадто́чваеш |
панадто́чваеце |
3-я ас. |
панадто́чвае |
панадто́чваюць |
Прошлы час |
м. |
панадто́чваў |
панадто́чвалі |
ж. |
панадто́чвала |
н. |
панадто́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
панадто́чвай |
панадто́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
панадто́чваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
панадыма́ць
‘панадзімаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
панадыма́ю |
панадыма́ем |
2-я ас. |
панадыма́еш |
панадыма́еце |
3-я ас. |
панадыма́е |
панадыма́юць |
Прошлы час |
м. |
панадыма́ў |
панадыма́лі |
ж. |
панадыма́ла |
н. |
панадыма́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
панадыма́й |
панадыма́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
панадыма́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
панае́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
панае́дзем |
2-я ас. |
- |
панае́дзеце |
3-я ас. |
- |
панае́дуць |
Прошлы час |
м. |
- |
панае́халі |
ж. |
- |
н. |
- |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
панае́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
панажо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
панажо́ўшчык |
панажо́ўшчыкі |
Р. |
панажо́ўшчыка |
панажо́ўшчыкаў |
Д. |
панажо́ўшчыку |
панажо́ўшчыкам |
В. |
панажо́ўшчыка |
панажо́ўшчыкаў |
Т. |
панажо́ўшчыкам |
панажо́ўшчыкамі |
М. |
панажо́ўшчыку |
панажо́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
панажо́ўшчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
панажо́ўшчына |
Р. |
панажо́ўшчыны |
Д. |
панажо́ўшчыне |
В. |
панажо́ўшчыну |
Т. |
панажо́ўшчынай панажо́ўшчынаю |
М. |
панажо́ўшчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.