панажо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| панажо́ўшчык | панажо́ўшчыкі | |
| панажо́ўшчыка | панажо́ўшчыкаў | |
| панажо́ўшчыку | панажо́ўшчыкам | |
| панажо́ўшчыка | панажо́ўшчыкаў | |
| панажо́ўшчыкам | панажо́ўшчыкамі | |
| панажо́ўшчыку | панажо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)