панажо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. панажо́ўшчык панажо́ўшчыкі
Р. панажо́ўшчыка панажо́ўшчыкаў
Д. панажо́ўшчыку панажо́ўшчыкам
В. панажо́ўшчыка панажо́ўшчыкаў
Т. панажо́ўшчыкам панажо́ўшчыкамі
М. панажо́ўшчыку панажо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)