вы́рваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́рву |
вы́рвем |
2-я ас. |
вы́рвеш |
вы́рвеце |
3-я ас. |
вы́рве |
вы́рвуць |
Прошлы час |
м. |
вы́рваў |
вы́рвалі |
ж. |
вы́рвала |
н. |
вы́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́рві |
вы́рвіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
вы́рвіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́рвіна |
вы́рвіны |
Р. |
вы́рвіны |
вы́рвін |
Д. |
вы́рвіне |
вы́рвінам |
В. |
вы́рвіну |
вы́рвіны |
Т. |
вы́рвінай вы́рвінаю |
вы́рвінамі |
М. |
вы́рвіне |
вы́рвінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вырвіхво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вырвіхво́ст |
вырвіхво́сты |
Р. |
вырвіхво́ста |
вырвіхво́стаў |
Д. |
вырвіхво́сту |
вырвіхво́стам |
В. |
вырвіхво́ста |
вырвіхво́стаў |
Т. |
вырвіхво́стам |
вырвіхво́стамі |
М. |
вырвіхво́сце |
вырвіхво́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́рвіч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́рвіч |
вы́рвічы |
Р. |
вы́рвіча |
вы́рвічаў |
Д. |
вы́рвічу |
вы́рвічам |
В. |
вы́рвіча |
вы́рвічаў |
Т. |
вы́рвічам |
вы́рвічамі |
М. |
вы́рвічу |
вы́рвічах |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выро́бліванне |
выро́бліванні |
Р. |
выро́блівання |
выро́бліванняў |
Д. |
выро́бліванню |
выро́бліванням |
В. |
выро́бліванне |
выро́бліванні |
Т. |
выро́бліваннем |
выро́бліваннямі |
М. |
выро́бліванні |
выро́бліваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выро́бліваю |
выро́бліваем |
2-я ас. |
выро́бліваеш |
выро́бліваеце |
3-я ас. |
выро́блівае |
выро́бліваюць |
Прошлы час |
м. |
выро́бліваў |
выро́блівалі |
ж. |
выро́блівала |
н. |
выро́блівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выро́блівай |
выро́блівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выро́бліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выро́д |
Р. |
выро́ду |
Д. |
выро́ду |
В. |
выро́д |
Т. |
выро́дам |
М. |
выро́дзе |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выро́ддзе
‘вылюдак, нікчэмны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выро́ддзе |
Р. |
выро́ддзя |
Д. |
выро́ддзю |
В. |
выро́ддзе |
Т. |
выро́ддзем |
М. |
выро́ддзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́джваць
‘нараджаць, пускаць у свет каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выро́джваю |
выро́джваем |
2-я ас. |
выро́джваеш |
выро́джваеце |
3-я ас. |
выро́джвае |
выро́джваюць |
Прошлы час |
м. |
выро́джваў |
выро́джвалі |
ж. |
выро́джвала |
н. |
выро́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выро́джвай |
выро́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выро́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
выро́дліва |
- |
- |