вы́рвіч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́рвіч | вы́рвічы | |
| вы́рвіча | вы́рвічаў | |
| вы́рвічу | вы́рвічам | |
| вы́рвіча | вы́рвічаў | |
| вы́рвічам | вы́рвічамі | |
| вы́рвічу | вы́рвічах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)