выро́ддзе
‘вылюдак, нікчэмны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выро́ддзе | |
| выро́ддзя | |
| выро́ддзю | |
| выро́ддзе | |
| выро́ддзем | |
| выро́ддзі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)