Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выка́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выка́тванне
Р. выка́твання
Д. выка́тванню
В. выка́тванне
Т. выка́тваннем
М. выка́тванні

Крыніцы: piskunou2012.

выка́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выка́тваю выка́тваем
2-я ас. выка́тваеш выка́тваеце
3-я ас. выка́твае выка́тваюць
Прошлы час
м. выка́тваў выка́твалі
ж. выка́твала
н. выка́твала
Загадны лад
2-я ас. выка́твай выка́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выка́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́катка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́катка вы́каткі
Р. вы́каткі вы́катак
Д. вы́катцы вы́каткам
В. вы́катку вы́каткі
Т. вы́каткай
вы́каткаю		 вы́каткамі
М. вы́катцы вы́катках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

выкатны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкатны́ выкатна́я выкатно́е выкатны́я
Р. выкатно́га выкатно́й
выкатно́е		 выкатно́га выкатны́х
Д. выкатно́му выкатно́й выкатно́му выкатны́м
В. выкатны́ (неадуш.)
выкатно́га (адуш.)		 выкатну́ю выкатно́е выкатны́я (неадуш.)
выкатны́х (адуш.)
Т. выкатны́м выкатно́й
выкатно́ю		 выкатны́м выкатны́мі
М. выкатны́м выкатно́й выкатны́м выкатны́х

Крыніцы: piskunou2012.

вы́катчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́катчык вы́катчыкі
Р. вы́катчыка вы́катчыкаў
Д. вы́катчыку вы́катчыкам
В. вы́катчыка вы́катчыкаў
Т. вы́катчыкам вы́катчыкамі
М. вы́катчыку вы́катчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вы́катчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́катчыца вы́катчыцы
Р. вы́катчыцы вы́катчыц
Д. вы́катчыцы вы́катчыцам
В. вы́катчыцу вы́катчыц
Т. вы́катчыцай
вы́катчыцаю		 вы́катчыцамі
М. вы́катчыцы вы́катчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вы́каўзаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́каўзаны вы́каўзаная вы́каўзанае вы́каўзаныя
Р. вы́каўзанага вы́каўзанай
вы́каўзанае		 вы́каўзанага вы́каўзаных
Д. вы́каўзанаму вы́каўзанай вы́каўзанаму вы́каўзаным
В. вы́каўзаны (неадуш.)
вы́каўзанага (адуш.)		 вы́каўзаную вы́каўзанае вы́каўзаныя (неадуш.)
вы́каўзаных (адуш.)
Т. вы́каўзаным вы́каўзанай
вы́каўзанаю		 вы́каўзаным вы́каўзанымі
М. вы́каўзаным вы́каўзанай вы́каўзаным вы́каўзаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вы́каўзаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́каўзаны вы́каўзаная вы́каўзанае вы́каўзаныя
Р. вы́каўзанага вы́каўзанай
вы́каўзанае		 вы́каўзанага вы́каўзаных
Д. вы́каўзанаму вы́каўзанай вы́каўзанаму вы́каўзаным
В. вы́каўзаны (неадуш.)
вы́каўзанага (адуш.)		 вы́каўзаную вы́каўзанае вы́каўзаныя (неадуш.)
вы́каўзаных (адуш.)
Т. вы́каўзаным вы́каўзанай
вы́каўзанаю		 вы́каўзаным вы́каўзанымі
М. вы́каўзаным вы́каўзанай вы́каўзаным вы́каўзаных

Кароткая форма: вы́каўзана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вы́каўзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́каўзаюся вы́каўзаемся
2-я ас. вы́каўзаешся вы́каўзаецеся
3-я ас. вы́каўзаецца вы́каўзаюцца
Прошлы час
м. вы́каўзаўся вы́каўзаліся
ж. вы́каўзалася
н. вы́каўзалася
Загадны лад
2-я ас. вы́каўзайся вы́каўзайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́каўзаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́каўзаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́каўзаю вы́каўзаем
2-я ас. вы́каўзаеш вы́каўзаеце
3-я ас. вы́каўзае вы́каўзаюць
Прошлы час
м. вы́каўзаў вы́каўзалі
ж. вы́каўзала
н. вы́каўзала
Загадны лад
2-я ас. вы́каўзай вы́каўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́каўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.