вы́катка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́катка | вы́каткі | |
| вы́каткі | вы́катак | |
| вы́катцы | вы́каткам | |
| вы́катку | вы́каткі | |
| вы́каткай вы́каткаю |
вы́каткамі | |
| вы́катцы | вы́катках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)