вы́катчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́катчыца | вы́катчыцы | |
| вы́катчыцы | вы́катчыц | |
| вы́катчыцы | вы́катчыцам | |
| вы́катчыцу | вы́катчыц | |
| вы́катчыцай вы́катчыцаю |
вы́катчыцамі | |
| вы́катчыцы | вы́катчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)