Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пару́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́чаны пару́чаная пару́чанае пару́чаныя
Р. пару́чанага пару́чанай
пару́чанае		 пару́чанага пару́чаных
Д. пару́чанаму пару́чанай пару́чанаму пару́чаным
В. пару́чаны (неадуш.)
пару́чанага (адуш.)		 пару́чаную пару́чанае пару́чаныя (неадуш.)
пару́чаных (адуш.)
Т. пару́чаным пару́чанай
пару́чанаю		 пару́чаным пару́чанымі
М. пару́чаным пару́чанай пару́чаным пару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

пару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́чаны пару́чаная пару́чанае пару́чаныя
Р. пару́чанага пару́чанай
пару́чанае		 пару́чанага пару́чаных
Д. пару́чанаму пару́чанай пару́чанаму пару́чаным
В. пару́чаны (неадуш.)
пару́чанага (адуш.)		 пару́чаную пару́чанае пару́чаныя (неадуш.)
пару́чаных (адуш.)
Т. пару́чаным пару́чанай
пару́чанаю		 пару́чаным пару́чанымі
М. пару́чаным пару́чанай пару́чаным пару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

паруча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паруча́юся паруча́емся
2-я ас. паруча́ешся паруча́ецеся
3-я ас. паруча́ецца паруча́юцца
Прошлы час
м. паруча́ўся паруча́ліся
ж. паруча́лася
н. паруча́лася
Загадны лад
2-я ас. паруча́йся паруча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час паруча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паруча́ць

‘даручаць што-небудзь каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паруча́ю паруча́ем
2-я ас. паруча́еш паруча́еце
3-я ас. паруча́е паруча́юць
Прошлы час
м. паруча́ў паруча́лі
ж. паруча́ла
н. паруча́ла
Загадны лад
2-я ас. паруча́й паруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паруча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

пару́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пару́чнік пару́чнікі
Р. пару́чніка пару́чнікаў
Д. пару́чніку пару́чнікам
В. пару́чніка пару́чнікаў
Т. пару́чнікам пару́чнікамі
М. пару́чніку пару́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пару́чнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пару́чнікі
Р. Пару́чнікаў
Д. Пару́чнікам
В. Пару́чнікі
Т. Пару́чнікамі
М. Пару́чніках

пару́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пару́чніца пару́чніцы
Р. пару́чніцы пару́чніц
Д. пару́чніцы пару́чніцам
В. пару́чніцу пару́чніц
Т. пару́чніцай
пару́чніцаю		 пару́чніцамі
М. пару́чніцы пару́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

пару́чніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́чніцкі пару́чніцкая пару́чніцкае пару́чніцкія
Р. пару́чніцкага пару́чніцкай
пару́чніцкае		 пару́чніцкага пару́чніцкіх
Д. пару́чніцкаму пару́чніцкай пару́чніцкаму пару́чніцкім
В. пару́чніцкі
пару́чніцкага		 пару́чніцкую пару́чніцкае пару́чніцкія
Т. пару́чніцкім пару́чніцкай
пару́чніцкаю		 пару́чніцкім пару́чніцкімі
М. пару́чніцкім пару́чніцкай пару́чніцкім пару́чніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

пару́чніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пару́чніцтва
Р. пару́чніцтва
Д. пару́чніцтву
В. пару́чніцтва
Т. пару́чніцтвам
М. пару́чніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

Паручы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паручы́н
Р. Паручына́
Д. Паручыну́
В. Паручы́н
Т. Паручыно́м
М. Паручыне́