зрухну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зрухну́ты |
зрухну́тая |
зрухну́тае |
зрухну́тыя |
| Р. |
зрухну́тага |
зрухну́тай зрухну́тае |
зрухну́тага |
зрухну́тых |
| Д. |
зрухну́таму |
зрухну́тай |
зрухну́таму |
зрухну́тым |
| В. |
зрухну́ты (неадуш.) зрухну́тага (адуш.) |
зрухну́тую |
зрухну́тае |
зрухну́тыя (неадуш.) зрухну́тых (адуш.) |
| Т. |
зрухну́тым |
зрухну́тай зрухну́таю |
зрухну́тым |
зрухну́тымі |
| М. |
зрухну́тым |
зрухну́тай |
зрухну́тым |
зрухну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
зрухну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зрухну́ты |
зрухну́тая |
зрухну́тае |
зрухну́тыя |
| Р. |
зрухну́тага |
зрухну́тай зрухну́тае |
зрухну́тага |
зрухну́тых |
| Д. |
зрухну́таму |
зрухну́тай |
зрухну́таму |
зрухну́тым |
| В. |
зрухну́ты (неадуш.) зрухну́тага (адуш.) |
зрухну́тую |
зрухну́тае |
зрухну́тыя (неадуш.) зрухну́тых (адуш.) |
| Т. |
зрухну́тым |
зрухну́тай зрухну́таю |
зрухну́тым |
зрухну́тымі |
| М. |
зрухну́тым |
зрухну́тай |
зрухну́тым |
зрухну́тых |
Кароткая форма: зрухну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
зрухну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зрухну́ся |
зрухнё́мся |
| 2-я ас. |
зрухне́шся |
зрухняце́ся |
| 3-я ас. |
зрухне́цца |
зрухну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
зрухну́ўся |
зрухну́ліся |
| ж. |
зрухну́лася |
| н. |
зрухну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зрухні́ся |
зрухні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зрухну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зрухну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зрухну́ |
зрухнё́м |
| 2-я ас. |
зрухне́ш |
зрухняце́ |
| 3-я ас. |
зрухне́ |
зрухну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
зрухну́ў |
зрухну́лі |
| ж. |
зрухну́ла |
| н. |
зрухну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зрухні́ |
зрухні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зрухну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зруча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зруча́юся |
зруча́емся |
| 2-я ас. |
зруча́ешся |
зруча́ецеся |
| 3-я ас. |
зруча́ецца |
зруча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
зруча́ўся |
зруча́ліся |
| ж. |
зруча́лася |
| н. |
зруча́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зруча́йся |
зруча́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зруча́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зру́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| зру́чна |
зручне́й |
найзручне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зру́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зру́чнасць |
| Р. |
зру́чнасці |
| Д. |
зру́чнасці |
| В. |
зру́чнасць |
| Т. |
зру́чнасцю |
| М. |
зру́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зручне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зручне́йшы |
зручне́йшая |
зручне́йшае |
зручне́йшыя |
| Р. |
зручне́йшага |
зручне́йшай зручне́йшае |
зручне́йшага |
зручне́йшых |
| Д. |
зручне́йшаму |
зручне́йшай |
зручне́йшаму |
зручне́йшым |
| В. |
зручне́йшы (неадуш.) зручне́йшага (адуш.) |
зручне́йшую |
зручне́йшае |
зручне́йшыя (неадуш.) зручне́йшых (адуш.) |
| Т. |
зручне́йшым |
зручне́йшай зручне́йшаю |
зручне́йшым |
зручне́йшымі |
| М. |
зручне́йшым |
зручне́йшай |
зручне́йшым |
зручне́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
зручне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зручне́е |
зручне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зручне́ў |
зручне́лі |
| ж. |
зручне́ла |
| н. |
зручне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зручне́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.