зручнакіро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зручнакіро́ўны зручнакіро́ўная зручнакіро́ўнае зручнакіро́ўныя
Р. зручнакіро́ўнага зручнакіро́ўнай
зручнакіро́ўнае		 зручнакіро́ўнага зручнакіро́ўных
Д. зручнакіро́ўнаму зручнакіро́ўнай зручнакіро́ўнаму зручнакіро́ўным
В. зручнакіро́ўны (неадуш.)
зручнакіро́ўнага (адуш.)		 зручнакіро́ўную зручнакіро́ўнае зручнакіро́ўныя (неадуш.)
зручнакіро́ўных (адуш.)
Т. зручнакіро́ўным зручнакіро́ўнай
зручнакіро́ўнаю		 зручнакіро́ўным зручнакіро́ўнымі
М. зручнакіро́ўным зручнакіро́ўнай зручнакіро́ўным зручнакіро́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)