узбаламо́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбаламо́шаны |
узбаламо́шаная |
узбаламо́шанае |
узбаламо́шаныя |
| Р. |
узбаламо́шанага |
узбаламо́шанай узбаламо́шанае |
узбаламо́шанага |
узбаламо́шаных |
| Д. |
узбаламо́шанаму |
узбаламо́шанай |
узбаламо́шанаму |
узбаламо́шаным |
| В. |
узбаламо́шаны (неадуш.) узбаламо́шанага (адуш.) |
узбаламо́шаную |
узбаламо́шанае |
узбаламо́шаныя (неадуш.) узбаламо́шаных (адуш.) |
| Т. |
узбаламо́шаным |
узбаламо́шанай узбаламо́шанаю |
узбаламо́шаным |
узбаламо́шанымі |
| М. |
узбаламо́шаным |
узбаламо́шанай |
узбаламо́шаным |
узбаламо́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбаламу́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбаламу́чуся |
узбаламу́цімся |
| 2-я ас. |
узбаламу́цішся |
узбаламу́ціцеся |
| 3-я ас. |
узбаламу́ціцца |
узбаламу́цяцца |
| Прошлы час |
| м. |
узбаламу́ціўся |
узбаламу́ціліся |
| ж. |
узбаламу́цілася |
| н. |
узбаламу́цілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбаламу́цься |
узбаламу́цьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбаламу́ціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбаламу́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбаламу́чу |
узбаламу́цім |
| 2-я ас. |
узбаламу́ціш |
узбаламу́ціце |
| 3-я ас. |
узбаламу́ціць |
узбаламу́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
узбаламу́ціў |
узбаламу́цілі |
| ж. |
узбаламу́ціла |
| н. |
узбаламу́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбаламу́ць |
узбаламу́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбаламу́ціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узбаламу́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узбаламу́чанасць |
| Р. |
узбаламу́чанасці |
| Д. |
узбаламу́чанасці |
| В. |
узбаламу́чанасць |
| Т. |
узбаламу́чанасцю |
| М. |
узбаламу́чанасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбаламу́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбаламу́чаны |
узбаламу́чаная |
узбаламу́чанае |
узбаламу́чаныя |
| Р. |
узбаламу́чанага |
узбаламу́чанай узбаламу́чанае |
узбаламу́чанага |
узбаламу́чаных |
| Д. |
узбаламу́чанаму |
узбаламу́чанай |
узбаламу́чанаму |
узбаламу́чаным |
| В. |
узбаламу́чаны (неадуш.) узбаламу́чанага (адуш.) |
узбаламу́чаную |
узбаламу́чанае |
узбаламу́чаныя (неадуш.) узбаламу́чаных (адуш.) |
| Т. |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанай узбаламу́чанаю |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанымі |
| М. |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанай |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узбаламу́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбаламу́чаны |
узбаламу́чаная |
узбаламу́чанае |
узбаламу́чаныя |
| Р. |
узбаламу́чанага |
узбаламу́чанай узбаламу́чанае |
узбаламу́чанага |
узбаламу́чаных |
| Д. |
узбаламу́чанаму |
узбаламу́чанай |
узбаламу́чанаму |
узбаламу́чаным |
| В. |
узбаламу́чаны (неадуш.) узбаламу́чанага (адуш.) |
узбаламу́чаную |
узбаламу́чанае |
узбаламу́чаныя (неадуш.) узбаламу́чаных (адуш.) |
| Т. |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанай узбаламу́чанаю |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанымі |
| М. |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанай |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узбаламу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбаламу́чаны |
узбаламу́чаная |
узбаламу́чанае |
узбаламу́чаныя |
| Р. |
узбаламу́чанага |
узбаламу́чанай узбаламу́чанае |
узбаламу́чанага |
узбаламу́чаных |
| Д. |
узбаламу́чанаму |
узбаламу́чанай |
узбаламу́чанаму |
узбаламу́чаным |
| В. |
узбаламу́чаны (неадуш.) узбаламу́чанага (адуш.) |
узбаламу́чаную |
узбаламу́чанае |
узбаламу́чаныя (неадуш.) узбаламу́чаных (адуш.) |
| Т. |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанай узбаламу́чанаю |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанымі |
| М. |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чанай |
узбаламу́чаным |
узбаламу́чаных |
Кароткая форма: узбаламу́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узбаламу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узбаламу́чванне |
| Р. |
узбаламу́чвання |
| Д. |
узбаламу́чванню |
| В. |
узбаламу́чванне |
| Т. |
узбаламу́чваннем |
| М. |
узбаламу́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбаламу́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбаламу́чваюся |
узбаламу́чваемся |
| 2-я ас. |
узбаламу́чваешся |
узбаламу́чваецеся |
| 3-я ас. |
узбаламу́чваецца |
узбаламу́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узбаламу́чваўся |
узбаламу́чваліся |
| ж. |
узбаламу́чвалася |
| н. |
узбаламу́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбаламу́чвайся |
узбаламу́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узбаламу́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбаламу́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбаламу́чваю |
узбаламу́чваем |
| 2-я ас. |
узбаламу́чваеш |
узбаламу́чваеце |
| 3-я ас. |
узбаламу́чвае |
узбаламу́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узбаламу́чваў |
узбаламу́чвалі |
| ж. |
узбаламу́чвала |
| н. |
узбаламу́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбаламу́чвай |
узбаламу́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узбаламу́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.