узбаламу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узбаламу́чванне | |
| узбаламу́чвання | |
| узбаламу́чванню | |
| узбаламу́чванне | |
| узбаламу́чваннем | |
| узбаламу́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)