таўха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| таўха́нне | |
| таўха́ння | |
| таўха́нню | |
| таўха́нне | |
| таўха́ннем | |
| таўха́нні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннітаўхану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| таўхану́ся | таўханё́мся | |
| таўхане́шся | таўханяце́ся | |
| таўхане́цца | таўхану́цца | |
| Прошлы час | ||
| таўхану́ўся | таўхану́ліся | |
| таўхану́лася | ||
| таўхану́лася | ||
| Загадны лад | ||
| таўхані́ся | таўхані́цеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таўхану́ўшыся | ||
Крыніцы:
таўхану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| таўхану́ | таўханё́м | |
| таўхане́ш | таўханяце́ | |
| таўхане́ | таўхану́ць | |
| Прошлы час | ||
| таўхану́ў | таўхану́лі | |
| таўхану́ла | ||
| таўхану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| таўхані́ | таўхані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таўхану́ўшы | ||
Крыніцы:
таўха́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| таўха́юся | таўха́емся | |
| таўха́ешся | таўха́ецеся | |
| таўха́ецца | таўха́юцца | |
| Прошлы час | ||
| таўха́ўся | таўха́ліся | |
| таўха́лася | ||
| таўха́лася | ||
| Загадны лад | ||
| таўха́йся | таўха́йцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таўха́ючыся | ||
Крыніцы:
таўха́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| таўха́ю | таўха́ем | |
| таўха́еш | таўха́еце | |
| таўха́е | таўха́юць | |
| Прошлы час | ||
| таўха́ў | таўха́лі | |
| таўха́ла | ||
| таўха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| таўха́й | таўха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таўха́ючы | ||
Крыніцы:
таўхе́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| таўхе́ль | таўхялі́ | |
| таўхяля́ | таўхялёў | |
| таўхялю́ | таўхяля́м | |
| таўхе́ль | таўхялі́ | |
| таўхялём | таўхяля́мі | |
| таўхялі́ | таўхяля́х |
Крыніцы:
таўхе́ль
выклічнік
Крыніцы:
таўхну́ць
‘штурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| таўхну́ | таўхнё́м | |
| таўхне́ш | таўхняце́ | |
| таўхне́ | таўхну́ць | |
| Прошлы час | ||
| таўхну́ў | таўхну́лі | |
| таўхну́ла | ||
| таўхну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| таўхні́ | таўхні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таўхну́ўшы | ||
Крыніцы:
Таўцвілы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Таўцвілы́ | |
| Таўцвіло́ў | |
| Таўцвіла́м | |
| Таўцвілы́ | |
| Таўцвіла́мі | |
| Таўцвіла́х |
таўчо́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| таўчо́нік | таўчо́нікі | |
| таўчо́ніка | таўчо́нікаў | |
| таўчо́ніку | таўчо́нікам | |
| таўчо́нік | таўчо́нікі | |
| таўчо́нікам | таўчо́нікамі | |
| таўчо́ніку | таўчо́ніках |
Крыніцы: